Συνέντευξη στον Δημήτρη Τσιόδρα

Γενικώς έχει κέφια η Ντόρα Μπακογιάννη στη σημερινή συνέντευξη της. Τόσο όταν εκδηλώνει το ενδιαφέρον της για τον πρώτο δήμο της χώρας όσο και όταν βλέπει τον εαυτό της να «παίζει» στην κεντρική πολιτική σκηνή, με τη ΝΔ στην εξουσία. Αυτά βέβαια αφορούν το μέλλον. Γιατί προς το παρόν ταξιδεύει πολύ, φτιάχνοντας έτσι και το κέφι των αντιπάλων της…

Όταν συναντήσαμε την Ντόρα Μπακογιάννη στο σπίτι της στην οδό Αραβαντινού, κρατούσε ένα από τα πολλά κεχριμπαρένια κομπολόγια της συλλογής της. Δυο μέρες πριν, είχε πάρει τη «μεγάλη απόφαση» να κόψει το κάπνισμα και σ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης τα κομπολόγια διαδέχονταν το ένα το άλλο στα δάχτυλα της.

Παρά τη νευρικότητα, όμως, που νιώθει ο καπνιστής όταν εγκαταλείπει την αγαπημένη του συνήθεια, η πρώην υπουργός διανύει μια από τις πλέον ήρεμες περιόδους των τελευταίων χρόνων. Ακόμα και όταν διαπιστώνει πως κάποιοι άνθρωποι του Κώστα Καραμανλή δεν βλέπουν με καλό μάτι τη συνεργασία της με τον πρόεδρο της ΝΔ, δεν χαλάει την διάθεση της.

Δουλεύει, διασκεδάζει, ταξιδεύει και κάνει νέα σχέδια. Κάποια από αυτά περιλαμβάνουν και τη δημαρχία της Αθήνας, όμως η όποια απόφαση θα ληφθεί εν καιρώ. Η πρόθεση, βέβαια, και μόνο αρκεί για να βάλει φωτιές…

Τους τελευταίους μήνες, έχουμε παρατηρήσει, ότι λείπετε μεγάλα διαστήματα εκτός Ελλάδος…

…Και χαίρονται πολλοί γι αυτό.

Φαντάζομαι οτι χαίρεστε κι εσείς.

Όχι πάντα. Πολλά ταξίδια είναι ταξίδια-«ρουτίνας», για να συμμετάσχεις απλώς σε μια συνεδρίαση. Όμως κάθε ταξίδι έχει το ενδιαφέρον του. Έρχεσαι σε επαφή με διαφορετικά προβλήματα και καταστάσεις από αυτές που κυριαρχούν στη δική μας καθημερινότητα. Έτσι ποτέ δεν γυρίζεις όπως έφυγες, πάντα κάτι κερδίζεις.

Ανάμεσα σ΄ αυτούς που χαίρονται όταν λείπετε, βρίσκονται και κάποιοι από το κόμμα σας;

Ίσως…

Αν δεν κάνω λάθος κάνετε και οικογενειακά ταξίδια. Πριν από κάποια χρόνια είχατε πάει στην Καμπότζη.

Είχα πάει στην Καμπότζη, στις Ινδίες, που ήταν από τα ωραιότερα ταξίδια που έχω κάνει, στο Νεπάλ και θέλω να πάω τώρα στο Θιβέτ. Τοχω πει καμιά δεκαπενταριά φορές μήπως συγκινηθεί ο άνδρας μου και το αποφασίσουμε…

Ζηλέψατε τον Ντένις Τίτο και το ταξίδι του στο διάστημα;

Καθόλου. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που το όνειρο τους είναι να δουν τη γη από μακριά. Θέλω να γνωρίσω τη γη, τον κόσμο, κάθε πολιτισμό, κάθε ιστορία, απ΄ όσο πιο κοντά γίνεται. Να έρθω σε επαφή με κάθε τι που κάνει αυτό το «φοβερό» μας πλανήτη να διαφέρει απ οτιδήποτε άλλο. Αυτό θέλω ν΄ ανακαλύψω.

Όμως μπορεί να μην είμαστε μόνοι στο σύμπαν.

Αν υπήρχε άλλος πολιτισμός σε άλλον πλανήτη, θα μ΄ ενδιέφερε επίσης, πάρα πολύ.

Βλέπω πάντως ότι και προσωπικά και ως κόμμα περνάτε μια χρονική περίοδο αρκετά «χαλαρή»…

Δόξα τω Θεώ. Αρκετά ταλανίστηκε η ΝΔ και ο κόσμος της, από τα «εσωτερικά» ζητήματα.

Μήπως η ΝΔ έπρεπε να κινείται σε πιο γρήγορους ρυθμούς και όσον αφορά στην προετοιμασία της και στην αντιπολίτευση της στο ΠΑΣΟΚ;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει ολιγωρία, εξάλλου κάποιες στιγμές χρειάζονται και βαθιές αναπνοές. Το κόμμα είχε «φουλάρει τις μηχανές» μέχρι το συνέδριο και τώρα παίρνει μια βαθιά αναπνοή για να προχωρήσει από δω και πέρα. Τώρα το έργο μας είναι με την αντιπολιτευτική μας τακτική και τον πολιτικό μας λόγο να πείσουμε τους Έλληνες ότι η ΝΔ μπορεί να προωθήσει τις καίριες αλλαγές στην πολιτική ζωή του τόπου εξασφαλίζοντας σταθερότητα αλλά και προοπτική για το μέλλον.

Αυτή την περίοδο πάντως οι «προβολείς» είναι στραμμένοι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Ο πρωθυπουργός, είναι εσωκομματικά στη γωνία;

Έχω την εντύπωση ότι είναι σε ομηρία. Έχω πει και παλαιότερα, ότι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ΄ έναν πολιτικό είναι να μην μπορεί να περάσει την πολιτική του. Ακόμη χειρότερο βέβαια είναι να μην έχει πολιτική. Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο κ. Σημίτης δεν έχει πολιτική. Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι όμηρος των στελεχών και των υπουργών του, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένα ν΄ αναλάβουν το παραμικρό κόστος για την υλοποίηση της πολιτικής του.

Εννοείτε την αποκαλούμενη «ιστορική ηγεσία»;

Δεν σας κρύβω ότι, στη φάση, αυτή αναζητώ τους συμμάχους του κ. Σημίτη. Βλέπω ότι δεν έχει συμμάχους στην «ιστορική ηγεσία», δεν έχει όμως και ούτε στους παλιούς και στους νέους «εκσυγχρονιστές» που γνωρίσαμε. Σήμερα, στο καφενείο της Βουλής αν αναζητήσεις εκσυγχρονιστή και ταυτίσεις την έννοια αυτή με οπαδό του κ. Σημίτη, κινδυνεύεις να πιεις καφέ μόνος σου!

Έχει περιθώρια κινήσεων ο πρωθυπουργός;

Αυτό μόνο εκείνος το γνωρίζει. Λογικά, πρέπει να έχει. Όμως το ότι επί 15 μέρες δεν έχει επιδείξει κανενός είδους αντανακλαστικά, δείχνει πόσο μεγάλη είναι η κρίση διακυβέρνησης. Αυτό όμως δεν είναι μόνο πρόβλημα του κ. Σημίτη, είναι πρόβλημα της Ελλάδας.

Τι περιθώρια κινήσεων έχει; Τον ανασχηματισμό;

Ο ανασχηματισμός ίσως είναι μια κίνηση σ΄ αυτές τις περιπτώσεις. Έχει όμως, νόημα αν οι υπουργοί που θα αναλάβουν, δείξουν ενεργό διάθεση στήριξης του γενικότερου κυβερνητικού έργου. Άρα, αν ισχύει αυτό το οποίο λέγεται, ότι πέντε έως δέκα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν διαμηνύσει στον πρωθυπουργό, είτε ότι δεν αποδέχονται να είναι υπουργοί είτε ότι δεν μετακινούνται από τους σημερινούς θώκους τους, τότε αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός θα οδηγηθεί στην τελευταία του επιλογή που δεν είναι άλλη από τις εκλογές.

Εννοείτε πολύ πρόωρες εκλογές;

Ναι, εννοώ πολύ πρόωρες εκλογές.

Ακόμη και μέσα στο 2001;

Δεν μπορώ να σας δώσω ημερομηνία, ούτε είμαι ο κ. Σημίτης. Αυτό όμως που διαπιστώνω είναι ότι ο πρωθυπουργός είναι στη γωνία, χωρίς ουσιαστική πολιτική στήριξη, με ελάχιστα περιθώρια χειρισμού, και με ζημιογόνο πολιτική για τον τόπο. Η πολιτική παρέμβαση που έγινε στην υπόθεση του ασφαλιστικού δείχνει τέτοια έλλειψη σοβαρότητας και υπευθυνότητας, αλλά και τέτοια έλλειψη πολιτικού περιεχομένου και σύλληψης, που εκπλήσσει και τον πιο καλόπιστο οπαδό του κ. Σημίτη. Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει αυτό που έλεγε ο Παύλος Μπακογιάννης «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Άρα να περιμένουμε εκλογές οποιαδήποτε ώρα.

Από τη στιγμή που υπάρχει πρόβλημα άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής, ναι εκλογές μπορούν να γίνουν οποιαδήποτε στιγμή.

Τον τελευταίο καιρό σενάρια φέρνουν τον Κ. Λαλιωτη να αναλαμβάνει ρόλο στην επικοινωνία και την πολιτική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ.

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν παρά πολύ, το ΠΑΣΟΚ γυρίζει στη δοκιμασμένη μέθοδο της οξύτητας, της πόλωσης, των ύβρεων και της λάσπης και των δήθεν «αντιδεξιών» αντανακλαστικών. Σ΄ αυτό έχει διαπρέψει ο κ. Λαλιώτης. Σκεφθείτε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ, ώστε να αναγκαστούν να καταφύγουν στις ξεπερασμένες αυτές τακτικές.

Βλέπετε να γίνεται αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ; Συζητείται κι αυτό.

Εσείς πιστεύετε ότι είναι κάποιος από τους υποψηφίους διατεθειμένος να αναλάβει πριν από τις εκλογές την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όταν οι πιθανότητες να τις χάσει είναι αυξημένες;

Ακούγεται το όνομα του Γ.Παπανδρέου, ως πιθανού διαδόχου του κ.Σημίτη.

Ακούγεται πράγματι. Λεω όμως, ότι αν ήμουν Γ. Παπανδρέου, θα το σκεφτόμουνα πολύ αν πρέπει να αναλάβω πριν ή μετά την ήττα. Ο όποιος επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις εκλογές μπορεί να έχει ελάχιστες πιθανότητες να αντιστρέψει το κλίμα, ενώ μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη πιθανότατα θα έχει σημαντικό χρονικό διάστημα για να επιβληθεί και να ανασυντάξει το κόμμα του.

Δίνετε περισσότερες πιθανότητες στον Γ. Παπανδρέου, να είναι ο επόμενος αρχηγός;

Δεν το ξέρω. Πάντως η συζήτηση για τη διαδοχή έχει ανοίξει και γίνεται με πολύ μεγαλύτερη επιμονή απ΄ ότι στο παρελθόν. Αυτό κάτι δείχνει…

Φαντάζεστε πάντως ένα πολιτικό σκηνικό που θα είναι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους: Καραμανλής, (σ΄ οποιοδήποτε ρόλο), Παπανδρέου και Μητσοτάκη, δηλαδή εσείς. Κάποιος θα πίστευε ότι έχει σταματήσει ο χρόνος.

Πρώτα απ όλα θεωρώ ότι και οι τρεις είμαστε πιο «ωραίοι» από τους προηγούμενους. Στην πολιτική υπάρχουν πάντα κι άνθρωποι οι οποίοι συνεχίζουν μια παράδοση. Κι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν γιος του Γεωργίου Παπανδρέου κι ο πατέρας μου είναι ανεψιός του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν πράγματι πρώτη γενιά πολιτικού. Αυτό συμβαίνει σ΄ όλα τα μέρη του κόσμου. Δείτε π.χ. τις ΗΠΑ. Σημασία όμως δεν έχει η προέλευση, αλλά η ταυτότητα, η προσωπικότητα και οι δυνατότητες κάθε πολιτικού. Απ΄ αυτές τελικά κρινόμαστε, όχι από την προέλευση που έχει βέβαια τα καλά της, αλλά έχει και τα κακά της.

. Με όσα συζητάμε, φαίνεστε πεπεισμένη ότι η ΝΔ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Είναι έτοιμη;

Ναι. Αλλά τώρα έχουμε αυξημένη ευθύνη. Οι εξελίξεις τρέχουν πολύ γρήγορα. Η ΝΔ δεν πρέπει να αρκεστεί απλώς στην είσπραξη του κλίματος δυσαρέσκειας. Επιβάλλεται να προβάλλει μια νέα πρόταση διακυβέρνησης για την οποία θα εξασφαλίσει τη θετική ψήφο της ελληνικής κοινωνίας. Ο πολιτικός μας λόγος και το πρόγραμμα μας χρειάζεται να αναδείξουν τα μεγάλα θέματα της νέας εποχής, να διατυπώνουν θέσεις και λύσεις που κοιτούν μπροστά. Να ανοίξουμε νέα κεφάλαια στην πολιτική αντιπαράθεση. Το διακύβευμα στις επόμενες εκλογές δεν πρέπει να είναι ποιος έκανε τι στο παρελθόν, αλλά ποιος και τι μπορεί να κάνει καλύτερα στο μέλλον. Οι Έλληνες θα ψηφίσουν το κόμμα που θα πείσει ότι μπορεί με την πρόταση διακυβέρνησης του να αλλάξει τα πράγματα στον τόπο. Έχω κουραστεί να τα λεω, εδώ και πάρα πολλά χρόνια και θάχετε κουραστεί κι εσείς να με ακούτε.

Μιλήσατε για κούραση. Εμείς ίσως δεν έχουμε κουραστεί να σας ακούμε, κάποιοι στο κόμμα σας όμως , σίγουρα έχουν. Κι όμως αυτό το ζήτημα δεν έχει λυθεί.

Είμαι επίμονη και αισιόδοξη. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς τα εμπρός. Η ΝΔ έχει πετύχει σήμερα να συσπειρώσει το σύνολο του στελεχιακού της δυναμικού. Κάτι το οποίο δεν το είχε πετύχει στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Έχει επίσης επεξεργαστεί πολλά θέματα σε πολύ πιο προχωρημένο σημείο, περισσότερα ακόμη κι από την τελευταία προεκλογική περίοδο.

Η ΝΔ λέει πολλά «ευχάριστα» δεν αναφέρεται ομως σε συγκρούσεις που πρέπει να γίνουν. Ο Κ. Μητσοτακης είχε συγκρουστεί και με συγκεκριμένες καταστάσεις και με συγκεκριμένες ομάδες.

Μας αδικείτε. Όταν λεμε ότι πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν εταιρείες του κρατικού τομέα όπως η Ολυμπιακή, και όχι απλώς να μετοχοποιηθούν, όπως συνέβη μέχρι σήμερα όπου το μόνο αποτέλεσμα ήταν να χάσει ο κόσμος τα λεφτά του, αυτό αρέσει σε όλους; Όχι βέβαια. Όταν λέμε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης πιστεύετε ότι είναι όλοι ευτυχείς που μας ακούνε; Όχι βέβαια. Οι τομές στη δημόσια διοίκηση θα προκαλέσουν συγκρούσεις και θα υπάρξουν και δυσαρεστημένοι. Δεν γνωρίζουν ότι, για να μπορέσουμε να εξυγιάνουμε το ασφαλιστικό θα θιγούν κάποιοι που ευνοούνται από τις υφιστάμενες αδικίες; Το ερώτημα είναι που βάζουμε τον πήχυ μας. Τι μπορούμε να συζητήσουμε και τι δεν μπορούμε. Για παράδειγμα είναι λάθος να ξεκινάει το ΠΑΣΟΚ τη συζήτηση για το ασφαλιστικό από τη μείωση της ελάχιστης σύνταξης του χαμηλοσυνταξιούχου. Πιο χαμηλά από ότι είναι σήμερα δεν το αντέχει η κοινωνική συνοχή και δεν μπορεί να πάει πιο χαμηλά ο χαμηλοσυνταξιούχος του ΙΚΑ. Γιατί λοιπόν κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους;

Ο πήχης του ασφαλιστικού, πού πρέπει να μπει κατά τη γνώμη σας;

Για μένα το πρώτο πράγμα που έχει να κάνει μια κοινωνία, την οποία ονομάζουμε κοινωνία αλληλεγγύης, είναι να διασφαλίσει αυτό που λέγεται «κοινωνική μέριμνα». Την στήριξη δηλαδή, σε ποιον θα την εγγυηθεί; Στον πλούσιο; Θα τη διασφαλίσει πρώτα απ΄ όλους για όσους την έχουν πραγματικά ανάγκη, για τον χαμηλοσυνταξιούχο. Από εκεί λοιπόν πρέπει να ξεκινήσουμε. Πάνω σε αυτή τη βάση πρέπει να αναζητήσουμε τους απαιτούμενους πόρους και τις δυνατότητες που μας παρέχει το ασφαλιστικό. Ακόμη θα πρέπει να ενισχυθούν και να διευρυνθούν παράλληλες πολιτικές, όπως είναι η πολιτική για τα επικουρικά ταμεία, ή σε ένα τρίτο επίπεδο η πρόσθετη δυνατότητα για όσους είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν αυξημένες εισφορές η κεφαλαιοποιητική διάσταση του συστήματος. Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και η προσαρμογή στα νέα δεδομένα του δημογραφικού και της αγοράς εργασίας απαιτεί ένα σύνθετο πλέγμα πολιτικών. Το ασφαλιστικό δεν αντιμετωπίζεται με λαϊκισμούς.

Αναφερθήκατε στη συσπείρωση στη ΝΔ του συνόλου των στελεχών της. Ωστόσο υπάρχουν ακόμη αρκετοί που βρίσκονται εκτός κόμματος. Μιλάω για τον Α. Ανδριανόπουλο, που απ οτι φαίνεται μάλλον θα επανενταχθεί…

…Θα έρθει ο Ανδρέας, θα έρθει.

Με τον Δ. Αβραμόπουλο θα βλέπατε εκλογική συμμαχία;

Δεν το βλέπω, άλλωστε δεν το επιτρέπει ο εκλογικός νόμος.

Αν γίνει συνεργασία, στο πρότυπο που έγινε με τον Στ. Μάνο;

Αυτό είναι ένταξη στις λίστες της ΝΔ . Αν ο κ. Αβραμόπουλος διαπιστώσει ότι το κόμμα του έχει την ίδια απήχηση με το κόμμα του κ. Μάνου, δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει.

Το στελεχικό δυναμικό που παρουσίασε ο Δ. Αβραμόπουλος, πως το είδατε;

Ενδιαφέρον. Δεν γνώριζα πολλά από τα ονόματα που ανακοινώθηκαν. Μπορεί όμως να είναι αξιόλογοι άνθρωποι.

Με τον Γ. Καρατζαφέρη θα βλέπατε συνεργασία;

Στη φάση αυτή δεν βλέπω καμιά πιθανότητα.

Οι σχέσεις σας με τον Κ. Καραμανλή τον τελευταίο καιρό, περνούν από διάφορα κύματα. Υπάρχουν στιγμές που φαίνεται οτι υπάρχει πολύ καλή συνεργασία κι άλλες που δείχνουν ότι υπάρχουν «σκιές».

Η συνεργασία μου με τον Κ. Καραμανλή είναι καλή. Από την πλευρά μου στηρίζεται πάντα σε αρχές που τις διακηρύσσω, μάλιστα πάντα εκ των προτέρων. Τη λογική της «σύγκρουσης των δύο οικογενειών» και όλη αυτή τη φιλολογία τα θεωρώ γελοία. Τη συνεργασία όμως αυτή δεν τη βλέπουν με καλό μάτι, ορισμένοι στο εσωτερικό της ΝΔ…

Μιλάτε για συνεργάτες του Κ. Καραμανλή.

Ναι, αναφέρομαι σε κάποιους συνεργάτες του Κ. Καραμανλή. Είναι λογικό λοιπόν, οι αντιδράσεις αυτές κάθε φορά να εκδηλώνονται με τον «α» ή τον «β» τρόπο.

Οι αντιδράσεις εκδηλώθηκαν και στην εκλογή του Πολιτικού Συμβουλίου;

Πιστεύω πως προέρχονται μια μερίδα ανθρώπων, που δεν επιθυμεί την καλή συνεργασία μεταξύ του Κ. Καραμανλή και εμού, διότι έχουν ρόλο και αντλούν οφέλη από την «προσφορά» στον αρχηγό εσωκομματικών υπηρεσιών.

Στα οργανωτικά της ΝΔ γίνεται μεγάλη συζήτηση για αλλαγές π.χ. αν θα θεσμοθετηθεί ο «πρωινός καφές», αν θ αλλάξει μορφή το σχήμα των τομεαρχών κλπ. Η συζήτηση έχει προσλάβει τέτοιες διαστάσεις, ώστε κάποιοι τομεάρχες δεν κρύβουν τη δυσαρέσκεια τους και νοιώθουν ότι βρίσκονται «υπό προθεσμίαν»..

Όσο πιο γρήγορα κλείσει αυτή η κουβέντα τόσο καλύτερα, γιατί θα μας επιτρέψει να επικεντρωθούμε στην πολιτική πρόταση η οποία ενδιαφέρει και τους πολίτες. Θεωρώ ότι τα λίγα και απλά σχήματα είναι και τα καλύτερα, αρκεί να είναι ξεκαθαρισμένες οι αρμοδιότητες των οργάνων, ώστε να μην υπάρχουν επικαλύψεις, παρεξηγήσεις κι ερωτηματικά.

Θα βλέπατε αναδόμηση των τομεαρχών;

Υπάρχει μια πρόταση που έχει έρθει από την κοινοβουλευτική ομάδα, που κατά την άποψη μου είναι σωστή.

Για έξι τομεάρχες;

Όχι τομεάρχες, αλλά εκλεγμένοι συντονιστές που θα αντιστοιχούν στις επιτροπές της Βουλής. Αυτή η πρόταση θα δώσει τη δυνατότητα σε περισσότερους βουλευτές να αποδώσουν και να αναδειχθούν τόσο μέσα από τη συλλογική δράση όσο και με τις ατομικές πρωτοβουλίες.

Η συζήτηση που γίνεται για νέο όργανο επεξεργασίας στρατηγικής κι επικοινωνίας;

Δεν έχω αντιληφθεί ποιοι ακριβώς θα επιφορτιστούν με την επικοινωνία. Ευελπιστώ ότι το θέμα αυτό, θα αποτελέσει βασική συλλογική υποχρέωση της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Ο Γ. Σουφλιάς επέστρεψε κι «έπιασε δουλειά». Έχουν αλλάξει κάποια πράγματα με την επιστροφή του σε οργανωτικό και πολιτικό επίπεδο, πέραν της αίσθησης που δημιουργήθηκε από αυτή την κίνηση;

Κατ΄ αρχάς δεν είναι καθόλου αμελητέα η «αίσθηση». Το κόμμα ένοιωσε πιο ενωμένο με την επιστροφή αυτή. Ο Γ. Σουφλιάς είναι πεπειραμένο στέλεχος, με κυβερνητική εμπειρία, που έχει πολύ καλό προφίλ και ξέρει να κάνει πολύ καλή δουλειά.

Αν κερδίσετε τις εκλογές, θα είστε υπουργός Εξωτερικών;

Δεν το ξέρω. Αυτό θα εξαρτηθεί από τον πρωθυπουργό της χώρας. Αν υπάρχει ένα δικαίωμα του που δεν έχει αμφισβητηθεί είναι να επιλέγει τους υπουργούς του.

Έχετε εμπειρία από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Σε περίπτωση που κερδίσει η ΝΔ, τι θα λέγατε στον Κ. Καραμανλή να προσέξει στις επιλογές προσώπων;

Δεν νομίζω ότι ο Μητσοτάκης έκανε πάντα τις καλύτερες επιλογές στην κυβέρνηση.

Μιλάτε για την τοποθέτηση του Α. Σαμαρά στο Υπουργείο Εξωτερικων;

Όχι, μιλώ ευρύτερα. Θα έλεγα ότι το μείγμα «εμπειρίας κι ενθουσιασμού» είναι το απαραίτητο συστατικό της χημείας μιας καλά επιλεγμένης κυβέρνησης.

Απέχουμε ενάμιση χρόνο από τις δημοτικές εκλογές, αλλά ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση. Τι βλέπετε στο Δήμο της Αθήνας; Η ΝΔ πρέπει να προτείνει «κομματικό» υποψήφιο ή πρόσωπο στο οποίο θα επιδιώξει ευρύτερη συνεργασία;

Υπάρχουν δύο κριτήρια τα οποία πρέπει να αξιολογηθούν και να συνυπολογιστούν. Το πρώτο είναι το καθαρά πολιτικό μήνυμα κι σχετίζεται με τα πολιτικά δεδομένα της συγκυρίας. Το δεύτερο, αλλά ίσως σημαντικότερο, είναι η Αθήνα και το μέλλον της. Η πόλη χρειάζεται έναν καλό δήμαρχο και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι αυτό. Σήμερα είναι μια πόλη δύο ταχυτήτων, όπως είναι ολόκληρη η Ελλάδα. Υπάρχει η Αθήνα του κέντρου και η Αθήνα της μικρής συνοικίας και των πολλών προβλημάτων. Ήμουνα πριν από μερικές μέρες στο Λόφο Σκουζέ και είδα ακόμη μια φορά από κοντά τα προβλήματα. Από πολύ μικρά πράγματα, όπως η ανάγκη να υπάρχει μια μπάρα σε ένα δρόμο με πολύ μεγάλη κλίση, για να μπορούν να ανέβουν οι ηλικιωμένοι και να πάνε στην εκκλησία που υπάρχει εκεί, μέχρι το φωτισμό και την ταυτότητα της μικρής συνοικίας η οποία χάνεται. Ουσιαστικά το μόνο πράγμα που κινείται σήμερα, είναι το κομμάτι που ανήκει στο ιστορικό κέντρο κι είχα εντάξει ως υπουργός Πολιτισμού, στην ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Αυτό είναι άδικο για την Αθήνα. Η πόλη χρειάζεται και καλό δήμαρχο εκτός από τα πολιτικά κριτήρια της επιλογής.

Έχετε κατά νου κάποιο πρόσωπο που πληροί αυτά τα κριτήρια;

Και να έχω δεν θα σας το πω.

Εσείς, είστε ενδιαφερόμενη για το δήμο Αθήνας;

Θα δούμε. Είναι άλλωστε νωρίς ακόμη.

Βλέπω να το σκέφτεστε, πάντως.

Θα είχα πολύ κέφι να ασχοληθώ με την Αθήνα. Είναι κάτι που με ενδιέφερε πάντα, πάρα πολύ. Είναι όμως, ταυτόχρονα βέβαιο, ότι ο ρόλος μου αυτή τη στιγμή είναι στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πολλές φορές τα συναισθήματα και η πολιτική δύσκολα ταυτίζονται.

Το να είσαι στο δήμο Αθήνας δεν σημαίνει ότι απουσιάζεις από την πολιτική σκηνή.

Από την πολιτική δεν απουσιάζεις, αλλά απουσιάζεις σίγουρα από την κεντρική πολιτική σκηνή.

Αυτό που μετράτε τώρα, απ΄ ότι καταλαβαίνω, είναι το τι σας ελκύει περισσότερο από τα δύο.

Ακριβώς.

Μιλήσαμε για ταξίδια, για πολιτική κλπ. Αυτό τον καιρό διασκεδάζετε;

Όχι μόνο αυτόν τον καιρό. Όποτε μπορώ, διασκεδάζω.

Σας βλέπουμε συχνά , στα δελτία ειδήσεων να χορεύετε.

Μου αρέσει πολύ ο χορός. Παλιά χόρευα πολύ περισσότερο. Τώρα όποτε μου δίνεται η ευκαιρία. Είναι μεγάλη υπόθεση να ξαναγεμίζει κανείς τις μπαταρίες του. Εμένα μου αρέσει το ωραίο τραγούδι και η ελληνική μουσική. Είναι ευχάριστο ότι η ελληνική περιφέρεια έχει εξελιχθεί τρομακτικά. Υπάρχουν πλέον παντού, αξιόλογες μικρές ομάδες νέων παιδιών, νέων καλλιτεχνών, που τραγουδάνε εκπληκτικά από τα παλιά ρεμπέτικα, μέχρι Ξυλούρη, Χατζιδάκι κι ό,τι αλλο φανταστείς.

Σας αρέσουν οι μικροί χώροι ή οι μεγάλες πίστες;

Οι μικροί χώροι είναι πιο ζεστοί.

Από τους σημερινούς καλλιτέχνες, ποιους θα ξεχωρίζατε;

Μου αρέσουν πολύ τα τελευταία τραγούδια του Κότσιρα, η Βίσση, ο Παπακωνσταντίνου, ο Μακεδόνας τον οποίο είδα μαζί με τη Γαλάνη. Φοβάμαι όμως ότι ξεχνάω κάποιους… Πάντως μου αρέσει και η κλασσική μουσική και η όπερα και πιστεύω ότι πρέπει να τα φέρουμε πιο κοντά στον πολύ κόσμο.

Βλέπετε κάποιο σήριαλ στην τηλεόραση;

Σπανίως, δεν προλαβαίνω. Μου έχουν πει όμως ότι υπάρχουν κάποια ωραία, τα οποία θα φροντίσω να δω με κάποιο τρόπο. Γενικώς πάντως δεν είμαι και πολύ υπέρ των σήριαλ.

Με την πολιτική σάτιρα γελάτε;

Πολύ.

Ακόμη κι όταν σας αφορά;

Βέβαια. Το να σε σατιρίζουν «οι Δέκα Μικροί Μήτσοι» είναι καλό. Ισχύει αυτό που έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στην εποχή του οποίου δεν υπήρχαν «Μήτσοι», όμως γινόταν και τότε σκληρή σάτιρα. Συνήθως οι «Λαϊκοί» τον «έθαβαν» και σημειωτέον ο ίδιος δεν είχε και πολύ χιούμορ. Όμως έλεγε ότι «είναι καλύτερο να σε σατιρίζουν παρά να σε αγνοούν».

Στον Πανιώνιο δεν βλέπουμε να πηγαίνετε ( σ.σ. είναι η ομάδα στην οποία έχει μετοχές ο Ισίδωρος Κούβελος).

Είναι ψευδέστατο. Πηγαίνω και υποστηρίζω τον Πανιώνιο μετά μανίας. Συνήθως πηγαίνω στο μπάσκετ. Στο ποδόσφαιρο δεν έχει φθάσει η «χάρη μου» ακόμη αλλά δεν αποκλείω να φτάσει κι εκεί.