Στον Γιώργο Ταμπακόπουλο.
Η κ. Μπακογιάννη δεν απορρίπτει την κάθοδό της στο Δήμο και μιλάει για το καλό κλίμα στο κόμμα, τις σχέσεις της με Καραμανλή, ΝΔ, Σημίτη. Εφ’ όλης της ύλης μιλάει στην «Κ» η Ντόρα Μπακογιάννη. Για τη δημαρχία, τις σχέσεις της με τον Κ. Καραμανλή, τη Ν. Δημοκρατία, την κυβέρνηση και την εξωτερική πολιτική.
Η συζήτηση για τον τρομονόμο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, είχε μόλις τελειώσει το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης. Η Ντόρα Μπακογιάννη, όρθια, «αγόρευε» στη μέση του «πηγαδιού» που είχε σχηματισθεί από βουλευτές… Υπογράμμιζε σε όλους τους τόνους, το πόσο «ενημερωμένοι» και «κατηρτισμένοι» ήταν όλοι οι συνάδελφοί της, κατά τη συζήτηση του θέματος στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Ταυτόχρονα απαντούσε με χαμόγελα στα πειράγματα των συναδέλφων της που την προσφωνούσαν «κυρία δήμαρχε»… Για την… προσφώνηση αυτή, και τη διεκδίκηση του πρώτου δήμου της χώρας, η Ντόρα Μπακογιάννη κάνει στη συνέντευξή της στην «Καθημερινή», ένα ακόμη βήμα… προς την πλατεία Κοτζιά, αποσαφηνίζοντας ότι «στην περίπτωση που θα αποφάσιζε να διεκδικήσει τη δημαρχία της Αθήνας, θα ήταν δήμαρχος τετραετίας». Ταυτόχρονα απαντώντας στις σχετικές κατηγορίες, πως θα επιθυμούσε να χρησιμοποιήσει τον δήμο της Αθήνας για την εκπλήρωση των προσωπικών της σχεδίων, ξεκαθαρίζει ότι: «Ο δήμος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως εφαλτήριο». Μιλώντας για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο υποστηρίζει ότι οι ευθύνες που έχει ένας πρόεδρος κόμματος, δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τις ευθύνες του δημάρχου της Αθήνας, ενώ με βάση τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, κρίνει ότι το ΚΕΠ ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Οι προσωπικές της σχέσεις με τον Κώστα Καραμανλή, φαίνεται ότι διανύουν μια πολύ καλή περίοδο. Χαρακτηρίζει άριστη τη συνεργασία της μαζί του, μιλάει για ένα κόμμα που πλέον αισθάνεται ενωμένο, αλλά από την άλλη, αποκαλύπτει ότι εξακολουθεί να λειτουργεί μια υποομάδα «όχι μακριά από τον πρόεδρο του κόμματος» που λειτουργεί με τη λογική της αντιπαράθεσης. Αφήνει μάλιστα να εννοηθεί, ότι η υποομάδα αυτή, ευθύνεται για τη μη εκλογή της ως πρώτης στο πολιτικό συμβούλιο του κόμματος, γεγονός που ξεκάθαρα παραδέχεται ότι την ενόχλησε… Όσον αφορά την πορεία της Νέας Δημοκρατίας, κρίνει ότι είναι θετική και χαρακτηρίζει την παρελθοντολογία που αναπτύσσεται στο ΠΑΣΟΚ «συνταγή ήττας». «Αυτή η κυβέρνηση μοιάζει σαν να μη θέλει να κυβερνήσει» υπογραμμίζει στην κριτική της και διευκρινίζει ταυτόχρονα όσον αφορά τη διαμάχη της με τον Κώστα Λαλιώτη, ότι η διαφορά της μαζί του, δεν είναι προσωπική αλλά πολιτική. Στον τομέα ευθύνης της, αυτόν της εξωτερικής πολιτικής, ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση, την οποία κατηγορεί για αντιφατική πολιτική. Ταυτόχρονα υπογραμμίζει ότι η Τουρκία έχει επιλέξει να αναβαθμίσει τις αξιώσεις της και να κλιμακώσει την ένταση.
Φθίνουσα η πορεία του κ. Αβραμόπουλου
«Η πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη για τη δημαρχία της Αθήνας ήταν η απάντηση της πολιτικής», σχολίαζε στέλεχος της Ρηγίλλης, την ημέρα που η τομεάρχης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης άφηνε – απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων – ανοικτό το ενδεχόμενο διεκδίκησης της δημαρχίας της Αθήνας.
Κυρία Μπακογιάννη, πριν από λίγες μέρες αφήσατε ανοιχτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσετε τη δημαρχία της Αθήνας. Πολλοί τη θεώρησαν μια καλομελετημένη «στρατηγική» κίνηση. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Ρωτήθηκα αν θα με ενδιέφερε η δημαρχία της Αθήνας και απάντησα με ειλικρίνεια και ευθύτητα. Ενδιαφέρομαι για τον δήμο της Αθήνας, αν και ο προσανατολισμός μου βρίσκεται προς την κεντρική πολιτική σκηνή. Εδώ και πολύ καιρό παρακολουθώ τα θέματα της πρωτεύουσας. Η ιδιαίτερη ενασχόληση με τον δήμο της Αθήνας αποτελεί για μένα μια πρόκληση. Με ελκύει η προοπτική να δουλέψω για την πόλη αυτή που έχει πολλά προβλήματα, αλλά έχει μια ιδιαίτερη ταυτότητα την οποία οφείλουμε να αναδείξουμε. Υπάρχει λοιπόν μια σκέψη, ένας προβληματισμός, αλλά είναι πολύ πρόωρο να υπάρξουν τώρα αποφάσεις. Εξάλλου, στην όποια απόφαση πρέπει να συνεκτιμηθούν τα πολιτικά δεδομένα και σαφώς βαρύνοντα λόγο θα έχει και το ίδιο το κόμμα μου.
Πολλοί έγραψαν και είπαν, όπως ο κ. Λαλιώτης, ότι θα επιλέξετε την Αθήνα ως εφαλτήριο των πολιτικών σας φιλοδοξιών από το να υπηρετήσετε σε κάποιο υπουργείο υπό τον Κώστα Καραμανλή.
Όλα αυτά στερούνται σοβαρότητας. Είναι άδικα και κακοπροαίρετα γιατί ήδη είμαι πρώτη βουλευτής στην Αθήνα. Φιλοδοξία μου είναι να δουλέψω για να λύσω, όχι για να δημιουργήσω προβλήματα. Θα σας έλεγα δε, ότι πιστεύω, ότι αν έχει γίνει «παράδοση» να αντιμετωπίζεται η Αθήνα ως εφαλτήριο, αυτό είναι καιρός πλέον να αλλάξει.
Ο κ. Αβραμόπουλος έδωσε μια αίγλη στο, δήμο της Αθήνας. Τι παραπάνω θα είχατε να προσφέρετε στην Αθήνα από τον κ. Αβραμόπουλο;
Κατ’ αρχήν το θέμα δεν είναι το πώς θα διαφοροποιηθώ από τον κ. Αβραμόπουλο. Αυτή η λογική μου είναι ολότελα ξένη. Αλλά, αφού ρωτάτε πώς εγώ βλέπω την πόλη μας θα σας πω ότι η Αθήνα εκτός από αισθητική χρειάζεται κυρίως «παραγωγική» αναβάθμιση. Χρειάζονται έργα μικρά και μεγάλα, χρειάζονται παρεμβάσεις και τομές σε όλα τα επίπεδα.
Στην υποθετική περίπτωση που αποφασίζατε να διεκδικήσετε τη δημαρχία της Αθήνας, βλέπετε τη θητεία σας να ολοκληρώνεται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004;
Όχι, η θητεία του δημάρχου είναι τετραετής. Πιστεύω ότι, όταν κάποιος διεκδικεί ένα αξίωμα, οφείλει να επικεντρώνεται στις ευθύνες που αναλαμβάνει και να ολοκληρώνει το έργο του…
Τότε γιατί ζητάει η Νέα Δημοκρατία την παραίτηση του κ. Δ. Αβραμόπουλου;
Αυτό πιστεύω ότι οφείλεται στο ότι ο ίδιος είχε διακηρύξει ότι οι κομματικοί ρόλοι και τα αξιώματα δεν συμβαδίζουν με το έργο του δημάρχου. Είχε δεσμευτεί ότι αν επέλεγε τον δρόμο της πολιτικής και της κομματικής δράσης θα υπέβαλε την παραίτησή του από τον δήμο της Αθήνας. Προσωπικώς δε, πιστεύω ότι οι ευθύνες που έχει ένας πρόεδρος κόμματος δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τις ανάγκες και τις ευθύνες του δημάρχου τής Αθήνας.
Πώς αξιολογείτε την πορεία του κόμματος του κ. Αβραμόπουλου μέχρι σήμερα και ποια πιστεύετε ότι θα είναι η εξέλιξη; Πιστεύετε ότι τελικώς θα επηρεάσει την πορεία της Νέας Δημοκρατίας;
Από την πρώτη στιγμή υποστήριξα ότι είναι στο χέρι της Νέας Δημοκρατίας να μην της στοιχίσει η δημιουργία του κόμματος του κ. Αβραμόπουλου. Από εμάς εξαρτάται και από ό,τι φαίνεται η πολιτική διεύρυνσης της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί την καλύτερη ασπίδα. Αυτό που μπορεί κανείς να επισημάνει για το ΚΕΠ σήμερα, είναι ότι δεν εμφανίζει δυναμική και η επιρροή του ακολουθεί μια φθίνουσα πορεία.
Άριστη συνεργασία με τον Κ. Καραμανλή
Η σχέση της με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλή, είναι άριστη, όπως η ίδια υποστηρίζει. Σε αυτό, πάντως, φαίνεται ότι συνετέλεσε και το γεγονός ότι το τελευταίο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, δημιούργησε μια νέα συλλογικότητα. «Το κόμμα τώρα νιώθει ενωμένο», υπογραμμίζει η κ. Μπακογιάννη.
Ας έρθουμε τώρα στη Νέα Δημοκρατία. Τι έχει αλλάξει μετά το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας;
Στο Συνέδριό της η Νέα Δημοκρατία διαμόρφωσε μια νέα συλλογικότητα. Βρήκαμε νέες ισορροπίες που επιτρέπουν την καλύτερη και, κυρίως, την πιο αποτελεσματική λειτουργία μας. Τώρα το κόμμα νιώθει ενωμένο. Το ηθικό των οπαδών μας είναι ανεβασμένο και η προοπτική διαρροής στελεχών σε άλλα κόμματα είναι ανύπαρκτη.
Πώς τα πάτε με τον Καραμανλή; Η υπόθεση του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου για μια ψήφο χάθηκε για σας η πρώτη θέση, θα πρέπει να σας ενόχλησε.
Οι σχέσεις μου είναι καλές και η συνεργασία μου με τον κ. Καραμανλή είναι άριστη. Η εκλογή του Πολιτικού Συμβουλίου δεν σκίασε το κλίμα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δεν σας κρύβω ότι με ενόχλησε. Οχι όμως για τους λόγους που, πιθανόν, φαντάζεστε. Οι «πρωτιές» δεν είναι άλλωστε αυτοσκοπός. Με ενόχλησε, γιατί έδειξε ότι υπάρχει ακόμη ένα περιβάλλον, ή μάλλον μια υποομάδα, θα έλεγα, όχι μακριά από τον πρόεδρο – που λειτουργεί με τη λογική της αντιπαράθεσης, του τορπιλισμού τής συνεργασίας. Ελπίζω να απαλλαγούμε τελείως από τέτοιες λογικές. Ενότητα, δύναμη και αποτελεσματικότητα, του καθενός στο πόστο του, αυτά είναι που ζητάει ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας αλλά και οι πολίτες γενικότερα – γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι, πώς να το κάνουμε, η μόνη εναλλακτική κυβέρνηση.
Έχετε ξαναμιλήσει για κάποια στελέχη κοντά στον πρόεδρο. Ποιους εννοείτε;
Δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα, σημασία έχει η νοοτροπία και η αντίληψη που λειτουργεί ως τροχοπέδη μέσα στο κόμμα. Ελπίζω ότι αργά ή γρήγορα όλοι θα αντιληφθούν ότι έχουμε γυρίσει σελίδα.
Η Τουρκία θα κλιμακώσει την ένταση
Με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις – επιθυμία της Άγκυρας για επαναδραστηριοποίηση του «Πίρι Ρέις» στο Αιγαίο – η κ. Μπακογιάννη εκτιμά ότι η Τουρκία έχει επιλέξει να αναβαθμίσει τις αξιώσεις και να κλιμακώσει την ένταση. Η κλιμάκωση αυτή θεωρεί, ότι στοχεύει στο να εμποδιστεί η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα ήθελα την εκτίμησή σας για τις τελευταίες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πρόσφατα, συναντηθήκατε με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, τον κ. Τζεμ. Ποια είναι η γνώμη σας για τις μελλοντικές εξελίξεις;
Βλέπω ότι η Τουρκία έχει επιλέξει να αναβαθμίσει τις αξιώσεις και να κλιμακώσει την ένταση. Έναντι αυτής της τακτικής η κυβέρνηση Σημίτη ακολουθεί μια αντιφατική πολιτική, τόσο στην άμυνα όσο και στη γενικότερη έναντι της Τουρκίας στρατηγική. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν αντιλαμβάνεται την επικινδυνότητα των ελληνοτουρκικών, ακριβώς αυτή την περίοδο, μέχρι να οριστικοποιηθεί η κυπριακή συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χάθηκαν έξι χρόνια, τόσο στην άμυνα όσο και γενικότερα, στην εξωτερική πολιτική. Τώρα χρειάζεται απ’ όλους, επαγρύπνηση, συνεργασία, σύνεση και κυρίως προσοχή. Η Νέα Δημοκρατία, φυσικά, θα αρθεί, όπως πάντα, στο ύψος των περιστάσεων.
Πιστεύετε ότι η Τουρκία θα υλοποιήσει τις απειλές της αν η Κύπρος, στο πλαίσιο της διεύρυνσης, γίνει δεκτή στην Ε.Ε. το 2005;
Θεωρώ ότι με την τακτική κλιμάκωσης της έντασης που ακολουθεί η Τουρκία επιδιώκεται να εμποδιστεί η απρόσκοπτη ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Τουρκία οφείλει να αντιληφθεί ότι η ενταξιακή πορεία της Κύπρου, στηρίζεται σε ισχυρές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι μη αντιστρέψιμη. Οφείλει να αντιληφθεί ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, την οποία εμείς στη Νέα Δημοκρατία υποστηρίζουμε, περνά από τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, αλλά και από την προσαρμογή της Τουρκίας προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αυτό σημαίνει ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, ο σεβασμός των αποφάσεων των διεθνών οργάνων, η μη χρήση βίας και απειλή χρήση βίας, όλα αυτά είναι μη διαπραγματεύσιμοι όροι.
Πρόσφατα όμως ο κ. Παπανδρέου στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών στήριξε την Τουρκία στην υπόθεση των «λευκών κελιών». Υπάρχει λογική εξήγηση σε αυτή την επιλογή;
Ήταν αδικαιολόγητη και αμφιλεγόμενη η στάση του υπουργού των Εξωτερικών. Στα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να υπάρχει επιλεκτική στήριξη ή επιλεκτική καταγγελία. Το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι σοβαρό και πρωτεύον. Η Τουρκία οφείλει να αντιληφθεί ότι είναι εκείνη η οποία πρέπει να προσαρμοστεί στις ευρωπαϊκές αξίες και αρχές, όχι η Ευρώπη στις τουρκικές ιδιαιτερότητες και παραβιάσεις. Η Τουρκία θα πρέπει να αλλάξει και να προσαρμοστεί, όχι να υποχωρήσει η Ευρώπη. Γι’ αυτό και ήταν εσφαλμένη η επιλογή του κ. Παπανδρέου στον χειρισμό του θέματος των «λευκών κελιών». Θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η μονομερής διαλλακτικότητα δεν είναι λύση για την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Πώς σας φάνηκαν οι προτάσεις Ζοσπέν για το μέλλον της Ευρώπης, για την «Ευρώπη των κρατών»;
Η διαφοροποίηση από τη Γερμανία ήταν, πιστεύω ο στόχος. Οι Γάλλοι γενικώς είναι πολύ πιο προοδευτικοί όταν η πρώτη ιδέα είναι δική τους! Αλλιώς την ξαναθέτουν μέχρι να αποδειχθεί ότι εκείνοι παίρνουν την πρωτοβουλία! Τι θα πει «Ευρώπη των κρατών»; Αυτό είναι αυτονόητο. Η Ευρώπη, βεβαίως, δεν είναι ΗΠΑ. Αλλά η κίνηση προς τα μπρος, προς έναν κάποιο φεντεραλισμό, πάνω και πέρα από την απλή οικονομική συνεργασία, είναι αναπόφευκτη – στο μέτρο που θέλουμε την Ευρώπη κεντρικό παράγοντα στη διεθνή σκηνή.
Συνταγή ήττας, η στρατηγική πόλωσης που ακολουθεί ο κ. Σημίτης
«Όσοι εισηγήθηκαν στον κ. Σημίτη αυτήν τη στρατηγική που ακολουθεί τελευταία, ενδιαφέρονται περισσότερο για το ποιο ΠΑΣΟΚ θα υπάρξει μετά την ήττα στις επόμενες εκλογές, παρά για το πώς η σημερινή κυβέρνηση θα τις κερδίσει», υπογραμμίζει η κ. Μπακογιάννη. Ταυτόχρονα κρίνει ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, υπάρχει μία σταθερή κατ’ αρχήν, μη αναστρέψιμη εικόνα υπέρ της Νέας Δημοκρατίας.
Οι δημοσκοπήσεις πάντως ευνοούν τη Νέα Δημοκρατία τη στιγμή αυτή. Βλέπετε να «κρατιέται το προβάδισμα, ή είναι προϊόν των, ιδιαίτερα αρνητικών σήμερα για την κυβέρνηση, περιστάσεων;
Κάθε δημοσκόπηση είναι βέβαια απεικόνιση και της συγκυρίας. Παράλληλα όμως και αυτό γίνεται φανερό, υπάρχει μια σταδιακή, σταθερή και, θα ‘λεγα κατ’ αρχήν μη αναστρέψιμη εικόνα υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Για να οριστικοποιηθούν όμως αυτά χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά. Ευτυχώς, η δουλειά έχει αρχίσει.
Πώς κρίνετε τη «στρατηγική της πόλωσης» που επέλεξε τελευταίως ο κ. Σημίτης;
Είναι συνταγή ήττας. Πρόσφατα στη Χίο ο λαός για πρώτη φορά γύρισε κυριολεκτικά την πλάτη στον κ. Σημίτη. Αυτό είναι μια απάντηση για την αποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής. Όσοι του εισηγήθηκαν αυτή τη στρατηγική ενδιαφέρονται περισσότερο ποιο ΠΑΣΟΚ θα υπάρξει μετά την ήττα στις επόμενες εκλογές, παρά για το πώς η σημερινή κυβέρνηση θα τις κερδίσει. Η πόλωση και η οξύτητα που τροφοδοτείται με επιχειρήματα από το παρελθόν δεν μπορεί να δημιουργήσει δυναμική νίκης. Απλώς συσπειρώνει τον στενό κομματικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ, προετοιμάζοντας το έδαφος για την εσωκομματική σύγκρουση την επόμενη ημέρα της ήττας.
Στην κυβέρνηση όμως εκτιμούν ότι η επόμενη εκλογή θα γίνει μεταξύ δύο πόλων: της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Γι’ αυτό προετοιμάζουν από τώρα το έδαφος. Η Νέα Δημοκρατία προς το παρόν δεν έχει μπει σε αυτή τη λογική. Πιστεύετε ότι αυτή είναι μια σωστή προσέγγιση;
Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να διεκδικήσει τη θετική ψήφο των Ελλήνων. Δεν θέλουμε απλώς την ανοχή τους. Θέλουμε την εμπιστοσύνη τους. Η αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να έχει την ενεργό στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτών στην πολιτική της.
Αυτή την εποχή η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλα προβλήματα, όπως είναι το Ασφαλιστικό ή τα θέματα της Παιδείας. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει σήμερα στον τόπο;
Κοιτάξτε, υπάρχουν μεγάλα θέματα ανοιχτά. Το Ασφαλιστικό, η αναταραχή της Παιδείας, οι«μαύρες τρύπες» στη δημοσιονομική διαχείριση, η διεύρυνση των ανισοτήτων, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, όλα αυτά είναι σημαντικά. Σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει όμως μια άλλη ποιοτική παράμετρος την οποία δεν πρέπει να αγνοήσουμε. Πριν από δύο χρόνια ο κ. Σημίτης είχε δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι ήταν αποφασισμένος να προωθήσει έναν εκσυγχρονισμό στις δομές της κοινωνίας μας. Προοπτική, η οποία συνδεόταν με την προσαρμογή στα ευρωπαϊκά δεδομένα και με την απελευθέρωση των δυνάμεων της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας προς μια πιο σύγχρονη και ανταγωνιστική κατεύθυνση. Οι εξελίξεις κατέδειξαν ότι όλα αυτά ήταν απλώς μια επικοινωνιακή κατασκευή, μια εικονική, δυστυχώς πραγματικότητα. Τώρα αποδείχθηκε ότι είχε μείνει τελικώς, προσηλωμένος στις αντιλήψεις και τις ιδεοληψίες του χθες. Καμιά πολιτική δεν προωθείται. Αυτή η κυβέρνηση μοιάζει σαν να μη θέλει να κυβερνήσει. Κανένα πρόβλημα δεν λύνεται. Αποδεικνύεται ότι ο κ. Σημίτης είναι δέσμιος των κοινωνικών αδρανειών. Γι’ αυτό σήμερα στην πολιτική της κυβέρνησής του κυριαρχεί το ίδιο παρελθόν που είχε αποκηρύξει. Τελικώς το εγχείρημα του εκσυγχρονισμού κατέρρευσε.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφηκε ότι η κυβέρνηση Σημίτη έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία από τη ΝΔ σε δύο κρίσιμα θέματα. Στα δημόσια έργα και στους χειρισμούς των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Για το πρώτο θέμα, με επίκεντρο το νέο αεροδρόμιο, είχατε προ μηνών μια μεγάλη προσωπική σύγκρουση με τον κ. Λαλιώτη, την οποία συνέχισε με αφορμή τον δήμο της Αθήνας. Σας ωφέλησε αυτή η σύγκρουση;
Η διαφορά μου με τον κ. Λαλιώτη δεν είναι προσωπική. Έχω πολιτική διαφωνία και ασκώ πολιτική κριτική, με επιχειρήματα και στοιχεία. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση Σημίτη, ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί όπως ο κ. Λαλιώτης, έχουν υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό λαό να εξηγήσουν, γιατί έπειτα από τη διαχείριση των πόρων από τα δύο Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, η ελληνική περιφέρεια γίνεται φτωχότερη. Αντί να συγκλίνει με την Ευρώπη, αποκλίνει, οι ανισότητες διευρύνονται, η γεωργία παραπαίει, τα σημαντικά έργα δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη και δεν έχουν παραδοθεί στους Έλληνες πολίτες. Θα γίνω, όμως, πιο συγκεκριμένη: Προχθές δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Ένωση η έκθεση για την κατάσταση των περιφερειών της Ευρώπης. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τρεις ελληνικές περιφέρειες, η Ήπειρος, η Δυτική Μακεδονία και η Πελοπόννησος κατέχουν ίσως το πιο θλιβερό ρεκόρ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές περιφέρειες που με μικρά ή μεγάλα βήματα βελτιώνουν την οικονομική τους ανάπτυξη, οι συγκεκριμένες τρεις ελληνικές περιφέρειες έγιναν ακόμη φτωχότερες κατά τη δεκαετία 1988-1998. Γι’ αυτές τις τρεις περιοχές της χώρας, ενώ διατέθηκαν δισεκατομμύρια, υπήρξε οπισθοδρόμηση, απώλεια εισοδήματος και θέσεων εργασίας για τους κατοίκους της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι άλλες πάνε πολύ καλύτερα. Η Ήπειρος κατέχει την πρώτη θέση στον κατάλογο των φτωχότερων περιφερειών της ΕΕ, ενώ μεταξύ των δέκα πιο φτωχών περιφερειών της Ευρώπης οι πέντε είναι ελληνικές. Το γεγονός αυτό αποτελεί επιβεβαίωση της αποτυχίας της πολιτικής της κυβέρνησης Σημίτη με ευρωπαϊκή σφραγίδα.