Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου σηματοδοτούν μια ουσιαστική αλλαγή στην παγκόσμια σκηνή.
Σηματοδοτούν ακόμα την ανάγκη ουσιαστικών αλλαγών στην οργάνωση, τη λειτουργία, αλλά και στο ψυχολογικό υπόβαθρο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της πολιτικής ασφάλειας των σύγχρονων κρατών.
Με τα τελευταία γεγονότα οι σύγχρονες κοινωνίες βρίσκονται αντιμέτωπες με μεγάλες αλλαγές:
Πρώτη σημαντική αλλαγή: Οι δυτικές κοινωνίες, μετά το χτύπημα στις ΗΠΑ, αισθάνονται ιδιαιτέρως ευάλωτες. Αυτό ισχύει κυρίως για τις ίδιες τις ΗΠΑ που συνειδητοποιούν πια ότι το πεδίο των εσωτερικών απειλών που αντιμετωπίζουν είναι τεράστιο. Είναι δε τεράστιο, επειδή ακριβώς είναι απέραντο το εύρος των επιλογών και των ανοικτών δραστηριοτήτων μιας δυτικής κοινωνίας και ελεύθερης οικονομίας.
Τα κρούσματα του βακίλου του άνθρακα στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και το κλίμα του πανικού που δημιούργησαν είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο ευάλωτη είναι μια ανοικτή κοινωνία, όπως αυτή των ΗΠΑ.
Αντίστοιχη απειλή αισθάνονται όλες οι φιλελεύθερες κοινωνίες. Όσο πιο ελεύθερη και ανοιχτή είναι μια κοινωνία τόσο πιο ευχερές είναι να πληγεί από την τρομοκρατία.
Η τρομοκρατική δράση απειλεί τις αξίες του πολιτισμένου κόσμου, απειλεί τη βούληση ελευθέρων ανθρώπων. Στρέφεται εναντίον του τρόπου ζωής μας. Το τρομοκρατικό φαινόμενο, είτε έχει μαζικό ή ατομικό στόχο, είτε είναι διεθνές ή εσωτερικό φαινόμενο, δεν έχει συγκεκριμένη στόχευση. Καμιά τρομοκρατική πράξη δεν μπορεί να αντλεί νομιμοποίηση από πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές καταστάσεις ή από γεωπολιτικές εξελίξεις.
Η δημοκρατία πρέπει να υπερασπιστεί τις αρχές της, να προασπίσει την ελευθερία των πολιτών.
Απέναντι στη διεθνή τρομοκρατία, στις νέες απειλές που είτε έχουν το χαρακτήρα του τυφλού μαζικού κτυπήματος όπως στους «δίδυμους πύργους», είτε το χαρακτήρα του βιολογικού ή πυρηνικού κτυπήματος, οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν μια οδό άμυνας. Την ενισχυμένη πολιτική συνεργασία. Αυτή είναι το θεμέλιο.
Η πολιτική συνεργασία μεταξύ κρατών που μέχρι πριν από λίγο καιρό είχαν διαφορετικές προτεραιότητες, όπως οι ΗΠΑ με τη Ρωσία ή η συμμετοχή της Κίνας και του Πακιστάν, στο μέτωπο εναντίον της διεθνούς τρομοκρατίας, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν. Επιχειρήσεις οι οποίες δικαιώθηκαν.
Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται στο επιχειρησιακό επίπεδο.
Οι σύγχρονες κοινωνίες οφείλουν να επανεξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η παγκοσμιοποίηση.
Η παγκοσμιοποίηση –αυτό γίνεται ολοφάνερο- δεν μπορεί να αφορά μόνο στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών, ιδεών και πληροφοριών. Οφείλει να αφορά και την αντίληψη εξάλειψης των εστιών κρίσεων και των χαοτικών οικονομικο-κοινωνικών διαφορών.
Ταυτόχρονα όμως να αντιμετωπίζει και τις παρενέργειες της. Τώρα, όλοι συνειδητοποιούν πόσο εθελοτυφλούσαν και στη διακίνηση του «μαύρου χρήματος», προϊόντος της εμπορίας ναρκωτικών, όπλων και όχι σπάνια, ανθρώπινων υπάρξεων, λευκής σαρκός.
Οι σύγχρονες απειλές απαιτούν μια νέα αντίληψη για την πολιτική αντιμετώπισης τους. Αντίληψη που δεν περιορίζεται μόνο στα μέτρα καταστολής, αλλά επεκτείνεται στις οικονομικές παραμέτρους, η οποία έχει πρωτεύουσα σημασία, στη διπλωματική συνεργασία, στην ανταλλαγή και διασταύρωση πληροφοριών. Η πολιτική ασφάλειας και δημόσιας τάξης αποκτά πλέον χαρακτήρα διακρατικής συνεργασίας.
Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή που έρχεται είναι ότι επανατίθεται το αρχαίο και πάντα επίκαιρο δίλημμα για τη σχέση της ασφάλειας με την ατομική ελευθερία. Οι αρχαίοι έλεγαν «Έυτακτον το ελεύθερον».
Το κρίσιμο σημείο όμως είναι η ισορροπία. Ήδη έχει αρχίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις ΗΠΑ μια μεγάλη συζήτηση για τον θεσμικό τρόπο αντιμετώπισης της τρομοκρατικής δράσης. Από όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά φαίνεται ότι κυριαρχεί, κάτω από την πίεση των γεγονότων, μια ακραία τάση.
Ένδειξη αυτής της τάσης είναι η πρόθεση που εκδηλώνεται να χαρακτηριστούν ως εγκλήματα τρομοκρατίας μια μεγάλη «γκάμα» ποινικών αδικημάτων, τα οποία όμως δεν είναι τρομοκρατικές πράξεις.
Η πολιτική αντιμετώπισης της τρομοκρατίας είναι μια μεγάλη υπόθεση. Με κανέναν τρόπο δεν πρέπει αυτή να υπονομευτεί. Γι΄ αυτό την ώρα αυτή, οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν πρέπει να χάσουν το μέτρο. Οι υπερβολές και οι ακραίες ρυθμίσεις πρέπει να αποφευχθούν. Μέτρα που έρχονται σε σύγκρουση με την κοινή λογική, υπονομεύουν την υπόθεση της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει την πολιτική εναντίον της τρομοκρατίας με την αυθαιρεσία στο χώρο των ατομικών δικαιωμάτων. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να την παραβιάσουμε. Γιατί τότε θα δώσουμε στους τρομοκράτες το πλεονέκτημα.
Η δημοκρατία πρέπει να θωρακιστεί και να αμυνθεί, κρατώντας ως κόρη οφθαλμού το σύστημα αξιών και αρχών που βοήθησε να προοδεύσουν οι σύγχρονες, ανοικτές κοινωνίες μας.
Αυτή η διάσταση είναι πολύ σημαντική και δεν πρέπει ούτε να παραγνωριστεί, ούτε να υποβαθμιστεί.
Θα ήθελα όμως να προειδοποιήσω ότι η ευαισθησία αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για να παραστρατήσει η πολιτική αντιμετώπισης της εσωτερικής τρομοκρατίας στην Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι,
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα, εδώ και 27 χρόνια, βρίσκεται αντιμέτωπη με το μεγάλο πρόβλημα της ανεξέλεγκτης τρομοκρατικής δράσης. Αποτελεί στίγμα για το σύγχρονο ελληνικό κράτος η αδυναμία και η ανικανότητα των μηχανισμών της πολιτείας να εξαρθρώσουν την τρομοκρατία στη χώρα μας.
Το γεγονός αυτό δεν τιμά τις ελληνικές κυβερνήσεις, δεν τιμά τις διωκτικές αρχές, δεν τιμά τη δικαιοσύνη. Δεν τιμά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, η οποία για πολλά χρόνια έδειξε μια ιδιότυπη ανοχή στο τρομοκρατικό φαινόμενο. Υφίσταται στην χώρα μας πολιτικό ζήτημα που, αν συνεχίσει να μην αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά θα συνεχίσει να κλονίζει τη διεθνή μας αξιοπιστία.
Η Νέα Δημοκρατία έχει πάρει το σαφή θέση στο θέμα της τρομοκρατίας. Ανοικτά στήριξε την κυβέρνηση στις κρίσιμες αποφάσεις. Με τη στήριξη της ψηφίστηκε το νομοθετικό πλαίσιο που δημιουργεί τις προϋποθέσεις να γίνει η δράση των αρχών πιο αποτελεσματική για να εξαρθρωθεί η τρομοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία στηρίζει πλήρως μια πολιτική που στοχεύει στο να οργανώσει έγκαιρα και αποτελεσματικά την αστυνομία και τις αρχές.
Εμπιστευόμαστε τους αξιωματικούς, τις γυναίκες και τους άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας. Αναγνωρίζουμε ότι υπερβαίνοντας τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, ξεπερνώντας τους εαυτούς τους, καταβάλλουν ηρωική προσπάθεια για να αντεπεξέλθουν στο καθήκον τους.
Είναι δε, κοινό μυστικό, ότι η πολιτεία δεν ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις και στις υποχρεώσεις τους. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου το έργο των ανδρών και των γυναικών της Ελληνικής Αστυνομίας έχει διευρυνθεί.
Το κράτος οφείλει να στηρίξει και να τιμήσει τους ανθρώπους αυτούς. Γι΄ αυτό η Νέα Δημοκρατία έχει αποφασίσει να ζητήσει κατά την επικείμενη συζήτηση του Προϋπολογισμού την ουσιαστική αύξηση των κονδυλίων για τις μισθολογικές δαπάνες της Ελληνικής Αστυνομίας. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει το κράτος είναι να στηρίξει εισοδηματικά το ανθρώπινο δυναμικό, να στηρίξει εσάς και τις οικογένειες σας.
Παράλληλα θεωρώ σημαντικό να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς ο εξοπλισμός και ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο πόλεμος με το έγκλημα παίρνει πλέον τεχνολογικές διαστάσεις και πρέπει εμείς να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες.
Κυρίες και κύριοι,
Ζούμε ώρες ευθύνης.
Η Νέα Δημοκρατία από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην πρωτοπορία για την αντιμετώπιση της διεθνούς και εσωτερικής τρομοκρατίας. Χωρίς λαϊκισμούς και δημαγωγίες ζητήσαμε και στηρίξαμε τη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής. Με υπευθυνότητα απορρίψαμε τις συκοφαντικές επιθέσεις, τις ακραίες υπερβολές, προωθήσαμε τις ελληνικές θέσεις.
Η Νέα Δημοκρατία, ως δύναμη ευθύνης, εγγυάται τη συστράτευση όλων των εθνικών δυνάμεων στον αγώνα για την πάταξη της τρομοκρατίας.