Η υποψήφια δήμαρχος Αθηναίων, Ντόρα Μπακογιάννη, μίλησε σήμερα το βράδυ σε εκδήλωση αφιερωμένη στα θερινά σινεμά και τον ελληνικό κινηματογράφο, που πραγματοποιήθηκε στον θερινό κινηματογράφο «Αφροδίτη». Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
«Φίλες και φίλοι,
Απ’ ό,τι είδαμε, τελικώς δεν άλλαξαν και πολλά τα τελευταία χρόνια στον τρόπο που οι Ρωμιοί βλέπουν τους πολιτικούς! Δύσπιστα, χιουμοριστικά, σκωπτικά…
Αυτό που άλλαξε είναι ότι τους βλέπουν τόσο πολύ! Υπάρχει βλέπετε η τηλεόραση, η εικόνα της οποίας, συχνά απρόσκλητα, εισβάλλει στα σπίτια σας. Εισβάλλουμε εμείς δηλαδή!
Αλλά για να πούμε και καμιά καλή κουβέντα κι’ εμείς οι πολιτικοί για τον εαυτό μας, άλλαξε πια αυτή η εικόνα της φτώχειας, του απόμακρου, του πάμπτωχου των χωριών και των μικρών πόλεων που βλέπαμε στις ταινίες του ’60.
Δυστυχώς, όμως, άλλαξε και η Αθήνα από το ’60 μέχρι σήμερα: οι γειτονιές με τις ανθρώπινες σχέσεις κυριαρχούσαν στις ταινίες του ’60.
Γειτονιά σήμαινε ανθρώπινες σχέσεις, πράσινες αυλές, ελεύθεροι χώροι, αλλά πάνω απ’ όλα ανθρωπιά.
Μια ανθρωπιά που αναδύεται ακόμα και σήμερα από την ανάμνηση των ημερών εκείνων, όπως διασώζονται στις ταινίες, του ‘ 50 και του ‘60.
Ένα κομμάτι αυτής της ανθρώπινης ζωής, αυτής της επικοινωνίας, αυτής της επαφής με τον ουρανό και με την μυρωδιά του γιασεμιού, ήταν και είναι τα θερινά μας σινεμά – παγκόσμια πρωτοτυπία!
Τα θερινά μας σινεμά μετά μια μακρά περίοδο παρακμής ευτυχώς ξανάρχονται! Φτάνουν τα 106 περίπου από τα 70-80 που ήταν πριν λίγα χρόνια. Ο αριθμός δεν είναι ευκαταφρόνητος, αν σκεφθούμε ότι οι χειμερινοί κινηματογράφοι είναι γύρω στους 150!
Ούτε κουβέντα, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει να ξαναγυρίσουμε στα 418 θερινά του 1964 ή έστω στα 310 του 1974. Αλλά εκείνες ήταν άλλες εποχές – και κυρίως δεν υπήρχε η τηλεόραση, το video και το DVD.
Πάμε καλά λοιπόν! Τα τελευταία χρόνια μάλιστα προβάλλονται αρκετές ταινίες πρώτης προβολής παράλληλα με τις επαναλήψεις.
Με στενοχωρεί μόνο η απουσία του ελληνικού σινεμά που συνήθως στριμώχνεται εκεί, κάπου στον Αύγουστο, ή στις αρχές και στο τέλος της σαιζόν, απλώς και μόνον για να εξασφαλιστεί η επιστροφή φόρου που προβλέπει ο νόμος.
Φίλες και φίλοι,
Πριν προχωρήσω θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στον μεγάλο μας κωμικό – και κατά τη γνώμη μου όχι μόνον κωμικό – Γιάννη Γκιωνάκη, που μας άφησε μετά από μια μακρά και παραγωγική καριέρα.
Θα ήθελα επίσης να ευχηθώ περαστικά για λογαριασμό όλων μας στο Γιάννη Δαλιανίδη, που μπήκε σε μια ξαφνική περιπέτεια με την υγεία του. Και ακόμα να θυμηθώ ότι πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια από τον θάνατο της αείμνηστης Τζένης Καρέζη.
Μορφές, όλοι αυτοί, μαζί με χιλιάδες άλλους, της νιότης μας αλλά και της ζωντανής ιστορίας του ελληνικού σινεμά. Αλλά όχι μόνο θλίψη απόψε.
Εχουμε και χαρά, χαρά μεγάλη: Ο εννιάχρονος Γιώργος Καραγιάννης πήρε τη «Χρυσή Λεοπάρδαλη Ερμηνείας» στο 55ο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, με την ταινία «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: ο μπαμπάς», με σκηνοθέτιδα την Πένυ Παναγιωτοπούλου.
Απέναντι του ήταν γίγαντες, όπως ο Gerard Depardieu, ο Robin Williams, ο Mat Damon.
Φίλες και φίλοι,
Απόψε ξεφεύγουμε από τα καθιερωμένα μιας προεκλογικής εκστρατείας και καταφεύγουμε σε μια από τις νέες και ωραίες καλοκαιρινές αίθουσες που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, τώρα που το θερινό σινεμά ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και ξαναγίνεται μια από τις αγαπημένες εξόδους των Αθηναίων. Βρισκόμαστε στην όμορφη «Αφροδίτη», στο Ρούφ, και συγχαίρουμε τους συντελεστές της δημιουργίας της.
Η «Αθήνα αύριο» τιμά, με την βραδιά αυτή, το μεράκι, την προσπάθεια και τη συστηματική δουλειά όσων κράτησαν σε δύσκολες εποχές το θερινό σινεμά ζωντανό. Αλλά τιμά και τους παλαιότερους και νέους δημιουργούς του ελληνικού κινηματογράφου. Αυτούς που έφτιαξαν εκείνα που απολαμβάνουμε!
Αυτό είναι λοιπόν το επίκεντρο ετούτης της εκδήλωσης, που είναι μεν αφιερωμένη στην καλλιτεχνική δημιουργία και στους ανθρώπους της, δίνει όμως – ταυτόχρονα – μηνύματα πολιτικής.
Για μας, του «Αθήνα αύριο», όλα όσα αφορούν στη δύσκολη καθημερινότητα των Αθηναίων, όλοι οι τρόποι με τους οποίους μπορεί η καθημερινότητα αυτή να βελτιωθεί, είναι ζήτημα βαθύτατα πολιτικό.
Το θερινό σινεμά, πέρα από το βασικό στοιχείο της πολιτιστικής παράδοσης και του χαρακτήρα της πόλης των Αθηνών, αποτελεί μια από τις λίγες οάσεις ζωής και πολιτισμού στην πυκνοδομημένη και, πολλές φορές, ασφυκτική, πόλη της Αθήνας.
Διασώζει αθηναϊκές αυλές που παίρνουν ζωή με την κινηματογραφική οθόνη, προσφέρει καλοκαιρινές βραδιές που η Αθήνα βάζει τα καλά της, με όνειρα, δραματικές κορυφώσεις, αλλά και γέλιο και χιούμορ. Προσφέρει στους Αθηναίους τη δυνατότητα να βγουν από τα τσιμεντένια διαμερίσματα των χιλιάδων πολυκατοικιών τής πόλης και να συναντηθούν, σπάζοντας την αποξένωση της μεγαλούπολης.
Ταυτόχρονα, όταν η ταινία είναι προϊόν δουλειάς Ελλήνων δημιουργών, οι θεατές μπορούν να αναγνωρίσουν τη δική τους καθημερινότητα στο κινηματογραφικό πανί, να δουν με την κριτική, με την σαρκαστική, την κωμική ή τη δραματική ματιά των καλλιτεχνών, η ζωή τους.
Για τους λόγους αυτούς η στήριξη τόσο του θερινού σινεμά της Αθήνας, όσο και των δημιουργών του ελληνικού κινηματογράφου γενικότερα, έχει ιδιαίτερη σημασία για μας, για την «Αθήνα αύριο». Τα προβλήματα που υπάρχουν στον τομέα αυτό έχουν ήδη καταγραφεί από το επιτελείο μας. p>-Πρώτη προτεραιότητά μας πρέπει να είναι να δώσουμε βήμα και μέσα δημιουργίας στους νέους έλληνες δημιουργούς.
-Το όραμά μας είναι «δημιουργία και ποτέ λήθη», μόνο πρόοδος, συνεχής εξελικτική πορεία. Να μην ξεχνιούνται δημιουργοί όπως ο νεαρός Αλέξης Μπίστικας που πρώτος, τόσο εύγλωττα, έκανε τέχνη το μέγα αίτημα επιστροφής των μαρμάρων.
-Θέλω να δούμε με φρέσκια ματιά την διατήρηση της παλιάς και την ενίσχυση της νέας δημιουργίας.
-Να βοηθήσουμε με υλικά γυρίσματος, με υψηλού επιπέδου σεμινάρια και κυρίως να δώσουμε βήμα προβολής στους νέους μας κινηματογραφιστές.
-Αυτό το βήμα πρέπει να είναι τόσο οι δύο υπάρχοντες δημοτικοί κινηματογράφοι, όσο και οι νέοι που θα δημιουργηθούν, με στόχο τουλάχιστο έναν ανά διαμέρισμα. Αλλά βήμα προβολής μπορούμε να δώσουμε και μέσω συμβάσεων με ιδιώτες αιθουσάρχες.
-Παράλληλα οφείλουμε να ενισχύσουμε την ιδέα της ίδρυσης μιας Ανώτατης Σχολής από το κράτος, παρέχοντας ίσως και βοήθεια σε ό,τι αφορά στην κτιριακή της υποδομή.
Να συνηγορήσουμε για εναλλακτικά δίκτυα διανομής ώστε να δούμε περισσότερο ευρωπαϊκό, περισσότερο ανεξάρτητο αμερικανικό και περισσότερο διεθνή κινηματογράφο απ’ ό,τι βλέπουμε σήμερα. Στα πλαίσια αυτά εξετάζουμε και τη δυνατότητα προβολής «εθνικών αφιερωμάτων» σε επιλεγμένες αίθουσες για την κινηματογραφική παραγωγή που μας έρχεται από τις κύριες χώρες προέλευσης των μεταναστών μας.
Φίλες και φίλοι,
Για να τα πετύχουμε αυτά θα συνεργαστούμε με όλους τους φορείς του κλάδου, τους σκηνοθέτες, τους τεχνικούς, τους ηθοποιούς, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, κοκ. Ήδη εξετάζω θετικά την πρόταση της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών για ένα ετήσιο Πανόραμα Ελληνικού Κινηματογράφου.
Θα συνεργαστούμε, ακόμα, με το υπουργείο Πολιτισμού, με τη νέα ενιαία πολιτιστική αρχή του Δήμου μας (όπως προβλέπει το πρόγραμμά μας) και με τα διαμερισματικά καλλιτεχνικά συμβούλια που στόχος τους θα είναι η ανάδειξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας των νέων της Αθήνας σε όλους τους τομείς και σε κάθε διαμέρισμα.
Θα στηρίξουμε όχι μόνο τους χώρους (διαθέτοντας, για παράδειγμα, όλα τα αναγκαία δένδρα και τους θάμνους από τα φυτώριά μας για τους χώρους των θερινών σινεμά), αλλά θα βοηθήσουμε και τους επιχειρηματίες που αγωνίζονται να προβάλλουν καλές ταινίες ή απλώς να διατηρήσουν στη ζωή τα θερινά σινεμά.
Ευτυχώς η προσπάθεια που ξεκίνησα για τη διατήρηση των θερινών σινεμά καρποφόρησε – με τον νόμο Βενιζέλου. Τα πνευματικά δικαιώματα κατοχυρώθηκαν επίσης ενώ θεσπίστηκε και ποσοστό ένα τοις χιλίοις από τα έσοδα των τηλεοπτικών σταθμών για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής του κινηματογράφου, ποσοστό που μπορεί να αναθεωρηθεί, με συμφωνία όλων, προς τα πάνω.
Φίλες και φίλοι,
Σε μια πρόσφατη έρευνα διάβασα ότι οι Αθηναίοι δεν είναι και τόσο δυσαρεστημένοι από τη ζωή στην Αθήνα. Ίσως γιατί το πρωί μεν ταλαιπωρούνται με το κυκλοφοριακό, τη στάθμευση, τη μόλυνση, την έλλειψη πρασίνου, και τόσα άλλα, το βράδυ όμως στο ταβερνάκι, σε μια πλατεία, στο θερινό σινεμά, ξεδίνουν, επικοινωνούν, ξεκουράζονται.
Στόχος μου ως δημάρχου, φίλες και φίλοι, είναι να εξαλείψω, όσο και όπως μπορώ, όλα όσα σας δυσκολεύουν και να επεκτείνω, να ανανεώσω και να ενισχύσω όλα όσα θα βελτιώσουν τη ζωή σας στην Αθήνα. Στα πλαίσια αυτά εξέχουσα θέση κατέχει το αγαπημένο μας θερινό σινεμά, αλλά και το ελληνικό σινεμά γενικότερα.
Χίλια ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας στην ωραία ετούτη βραδιά