Κυρίες και Κύριοι,
Φίλες και Φίλοι
Θα ήθελα να σας καλωσορίσω και να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ, στο φιλόξενο χώρο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
Βλέποντας την εμπορία και διακίνηση ανθρώπων στις πραγματικές της διαστάσεις, ως ένα παγκόσμιο πρόβλημα δηλαδή, το Υπουργείο Εξωτερικών, στο πλαίσιο της στενότερης συνεργασίας που έχει καθιερώσει με μεγάλους διεθνείς οργανισμούς, συμπράττει με τη UNICEF σε μια προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την εμπορία και διακίνηση παιδιών στον κόσμο.
Το trafficking έχει απασχολήσει και συνεχίζει, δυστυχώς, να απασχολεί την παγκόσμια κοινότητα. Οι λόγοι είναι προφανείς και πολλοί:
Γνωρίζουμε όλοι ότι δεν έχουν εξαλειφθεί οι κύριες αιτίες του προβλήματος. Η φτώχεια και η έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής αγγίζουν ένα μεγάλο μέρος του κόσμου μας. Οι εμπόλεμες συγκρούσεις, εμφύλιες ή μη, οδηγούν σε μαζικές μεταναστευτικές κινήσεις. Οδηγούν κράτη και κοινωνίες σε αποσύνθεση. Η βία και η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών εξακολουθεί να κηλιδώνει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον διαρκών προκλήσεων, όπως για παράδειγμα η κλιματική αλλαγή, η άνοδος στις τιμές των τροφίμων, η άνοδος στην τιμή του πετρελαίου που θέτουν σε κίνδυνο, όχι μόνο την επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας, αλλά την ίδια την ανάπτυξη.
Το trafficking αποτελεί έκφανση του οργανωμένου εγκλήματος. Του εγκλήματος που δεν γνωρίζει εδαφικές οριογραμμές.
Κι αυτό σημαίνει διακρατική συνεργασία των δουλεμπόρων, διαφθορά και εμπλοκή δημοσίων λειτουργών, ξέπλυμα χρήματος και φόβο.
Το φόβο να βγει κανείς και να μιλήσει ανοικτά και καταγγελτικά για το πρόβλημα.
Θα περίμενε κανείς πως στην περίπτωση των παιδιών-θυμάτων, η καταγγελία θα ήταν «πιο εύκολη» και «πιο αυτονόητη». Όμως δεν είναι πάντα έτσι.
Πολλά παιδιά είναι θύματα εκμετάλλευσης πρώτα των δικών τους ανθρώπων, ενώ συχνά, το θέμα αντιμετωπίζεται ως ιδιωτικό και οικογενειακό, χωρίς περιθώρια παρέμβασης τρίτων.
Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι ότι υπάρχουν παιδιά που χάνουν το δρόμο της ζωής, της ευτυχίας και της αξιοπρέπειας. Για την ακρίβεια, δεν τον βρίσκουν ποτέ.
Ένα εκατομμύριο και πλέον παιδιά διακινούνται στον κόσμο σε ετήσια βάση.
Τα παιδιά που εμπλέκονται σε μορφές εξαναγκαστικής εργασίας ή δουλείας υπολογίζονται στα 5,7 εκατομμύρια, δηλαδή σχεδόν το μισό του πληθυσμού της Ελλάδας. Παράλληλα, 1,8 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως κορίτσια,είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Φίλες και Φίλοι,
Όταν μιλάμε για trafficking και παιδιά, όσα και να λέμε, δεν είναι ποτέ αρκετά. Χρειάζεται συνεχής ανάδειξη του προβλήματος και των εκφάνσεών του. Συνεχής εγρήγορση και υπενθύμιση, προς όλες τις κατευθύνσεις, πολίτες, δημοσιογράφους, εμάς τους πολιτικούς, ότι πάντα πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Για να βοηθήσουμε τα παιδιά θύματα να ξεφύγουν. Για να προλάβουμε νέα θύματα.
Όχι μόνο γιατί δεν τιμά τον πολιτισμό μας. Όχι μόνο για να κοιμόμαστε ήσυχοι. Όχι μόνο γιατί υποθηκεύουμε το μέλλον μας. Αλλά και για να μην συνηθίζει το μάτι μας και δέχεται ως φυσιολογική την εικόνα παιδιών που επαιτούν στο δρόμο. Παιδιών που τυγχάνουν ατιμωτικής συμπεριφοράς. Παιδιών που στρατεύονται και πολεμούν στο πλευρό της μιας ή της άλλης ένοπλης ομάδας. Παιδιών που εργάζονται ως δούλοι.
Δεν πρέπει να εξοικειωθούμε με αυτές τις εικόνες και να τις αποδεχτούμε παθητικά ως αναπόφευκτες. Ο Albert Camus είπε κάποτε ότι «τα παιδιά θα συνεχίζουν να είναι τα άδικα θύματα ακόμα και σε μια τέλεια κοινωνία». Νομίζω ότι έχει δίκιο. Ωστόσο, επειδή είμαι από τη φύση μου αισιόδοξη, συμμερίζομαι περισσότερο την άποψη ενός πιο σύγχρονου συγγραφέα, του TomRobbinsπου ισχυρίζεται «ότι δεν υπάρχει πολύ αργά για μια ευτυχή παιδική ηλικία». Ακόμα κι αν δεν μπορέσουμε να σώσουμε όλα τα παιδιά-θύματα, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να τους προσφέρουμε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Φίλες και Φίλοι,
Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γιατί σε αυτή την προσπάθεια του Υπουργείου Εξωτερικών και της UNICEF βρήκαμε ανθρώπους της τέχνης και της δημοσιογραφίας που είπαν «όχι» στο σύγχρονο πρόσωπο της βαρβαρότητας απέναντι στα παιδιά.
Και θέλω, από καρδιάς και, από αυτό το βήμα, να τους ευχαριστήσω.
Να ευχαριστήσω τους παρουσιαστές των κεντρικών δελτίων ειδήσεων των μεγαλύτερων τηλεοπτικών καναλιών της χώρας, τους καλλιτέχνες και όλους όσοι συνέβαλαν στην εκστρατεία για την οποία θα σας πει περισσότερα ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF, Λάμπρος Κανελλόπουλος.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω, ιδιαίτερα, τη δημόσια τηλεόραση, γιατί συμπαραστέκεται με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια σε πρωτοβουλίες υπέρ των παιδιών.
Δεν είναι τυχαίο ότι κεντρικό σύνθημα της εκστρατείας είναι το «μαζί, μπορούμε».
Το πιστεύουμε, το προσπαθούμε και το επιδιώκουμε. Θέλουμε τη βοήθεια όλων σας, ώστε όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας να κατανοήσουν το πρόβλημα, να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν.
Το έχω πει πολλές φορές και το πιστεύω ακράδαντα. Εμείς οι Έλληνες, παρά τα προβλήματά μας, παρά τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, έχουμε ένα καλό: κρατάμε ακόμα την ανθρωπιά μας.
Σας ευχαριστώ.