Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι η ώρα της αλήθειας για όλους, για τον τόπο, για την κοινωνία, για το κοινοβούλιο.
Διεθνώς βιώνουμε την μεγαλύτερη οικονομική κρίση παγκοσμίως, στην μεταπολεμική περίοδο. Όμως δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα πράγματα με οικονομικούς όρους και μόνο. Παράλληλα με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, στην Ελλάδα βιώνουμε μια γενικότερη κρίση εμπιστοσύνης. Και αυτό αφορά όλο το πολιτικό σύστημα.
Το χάσμα μεταξύ των πολιτών και των πολιτικών, μεταξύ της κοινωνίας και του κράτους, συνεχώς διευρύνεται. Ο δημόσιος διάλογος δηλητηριάζεται, η πολιτική απαξιώνεται, οι νέοι και οι δυναμικές ηλικίες αποξενώνονται από την πολιτική.
Η συγκυρία αυτή προσδίδει στη φετινή συζήτηση ιδιαίτερη κρισιμότητα. Το τελευταίο που έχουμε ανάγκη σε ένα τέτοιο κλίμα είναι ο λαϊκισμός, η δημοκοπία, η οξύτητα, η ανευθυνότητα.
Αντί λοιπόν να μιλάμε με αφορισμούς και καταγγελίες, ισοπεδώνοντας τα πάντα και προβλέποντας μύρια δεινά, ας μιλήσουμε ψύχραιμα και νηφάλια για την πορεία της χώρας μας και ας δούμε πώς ο καθένας μπορεί να υπηρετήσει τους κοινούς εθνικούς μας στόχους. Δεν ζητάμε από κανέναν να κάνει τη δική μας δουλειά. Εξάλλου γι’ αυτό ψηφιστήκαμε από τους πολίτες.
Ζητάμε όμως από όλους να συμβάλλουν σε έναν ουσιαστικό και νηφάλιο πολιτικό διάλογο, μέσα από τον οποίο μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Το ζητάμε γιατί η κοινωνία το απαιτεί και γιατί δεν υπάρχουν ανεύθυνες πολιτικές δυνάμεις.
Ο κόσμος άλλαξε, πρέπει να αλλάξουμε και εμείς.
Αυτή είναι η ώρα της ευθύνης για τη γενιά μας. Η προηγούμενη γενιά διαχειρίστηκε πολέμους. Η νέα γενιά νιώθει ανασφάλεια για μέλλον, νιώθει πίεση, νιώθει ότι όλα όσα γίνονται στο δημόσιο βίο δεν τους αφορούν. Τα νέα παιδιά νιώθουν αυτό που αναφέρει ο στίχος ενός τραγουδιού: «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα».
Η αντίδραση τους έχει λογική. Διέξοδο δεν θα βρούμε ούτε μετακυλίοντας τις ευθύνες, ούτε χαϊδεύοντας τα νέα παιδιά. Η διέξοδος για όλους μας, για την κοινωνία, για το πολιτικό σύστημα είναι να δράσουμε υπεύθυνα και πολιτικά.
Οφείλουμε να τους ακούσουμε. Να διαλεχθούμε, να ανοίξουμε διαύλους επικοινωνίας και συμμετοχής της νεολαίας στα δημόσια δρώμενα.
Η επιστροφή της πολιτικής χρειάζεται τη νέα γενιά.
Ο τρόπος που θα χειριστούμε αυτή την κρίση θα χαρακτηρίσει τη δική μας γενιά.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Πράγματα που σε άλλες χώρες θεωρούνται αυτονόητα, σε μας εδώ ακόμα αποτελούν ταμπού.
Μόνο στην Ελλάδα ανεχόμαστε ακόμα, και μάλιστα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, να σπαταλάμε τα χρήματα των φορολογουμένων σε ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις. Χρήματα που θα μπορούσαν να δοθούν για τη στήριξη των ασθενέστερων συμπολιτών μας.
Μόνο στην Ελλάδα πιστεύουμε ακόμα ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ανεργία χωρίς ιδιωτικές επενδύσεις και κάνουμε σαν να μην καταλαβαίνουμε ότι οι επενδύσεις συνδέονται άμεσα με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας.
Μόνο στην Ελλάδα γίνεται συζήτηση για την Παιδεία, χωρίς πουθενά να ακούγεται η λέξη προσπάθεια. Η λέξη διάβασμα. Χωρίς να γίνεται δεκτή η έννοια της αξιολόγησης, αποδεχόμενοι ακόμα τη λογική της παπαγαλίας. Χωρίς να διδάσκουμε τα νέα παιδιά ότι τη ζωή τους θα τη φτιάξουν κυρίως με τη δική τους προσπάθεια, το δικό τους καθημερινό αγώνα.
Μόνο στην Ελλάδα η κοινωνική τάξη και ασφάλεια δεν θεωρούνται από κάποιους αυτονόητα κοινωνικά αγαθά. Σε όλη την Ευρώπη, οι πράξεις ωμής βίας καταδικάζονται απερίφραστα από όλους τους πολιτικούς φορείς! Οι κοινωνικές αναλύσεις είναι αναγκαίες, είναι χρήσιμες για όλους. Πρέπει να γίνουν. Δεν μπορούν όμως να εκτρέπονται σε συγκεκαλυμένες και ανεύθυνες απόπειρες απενοχοποίησης εγκληματικών πράξεων.
Είναι υποχρέωσή μας ως κοινωνία να θέσουμε κάποια όρια. Και τα όρια τίθενται εκεί που περιορίζεται η ελευθερία και τα δικαιώματα του συμπολίτη μας.
Είναι ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και ατομικό χρέος κάθε πολίτη αυτής της χώρας, να υπενθυμίσουμε προς όλους αυτή την αυτονόητη αξία.
Δεν είναι δυνατόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην Ελλάδα μας, τη χώρα που όλη η ιστορία της είναι ένας ύμνος προς την ελευθερία, να υπάρχουν φωνές που θέλουν να την περιορίζουν. Που θέλουν να στερήσουν από Έλληνες πολίτες τη δυνατότητα να σπουδάσουν σε ό,τι πανεπιστήμιο θέλουν. Να παρακολουθούν ελεύθερα τα μαθήματά τους. Να περπατούν χωρίς φόβο σε όποια γειτονιά της Αθήνας θέλουν. Όποιος δεν αντιδρά στα φαινόμενα ωμής, κυνικής βίας, όποιος δεν συμβάλλει στην έμπρακτη καταδίκη και απομόνωση τους, όποιος συμμαχεί καιροσκοπικά με αυτές τις δυνάμεις, βλάπτει τη Δημοκρατία και την Ελευθερία σε αυτή τη χώρα.
Και αυτό δεν είναι στάση υπεύθυνων πολιτών και πολύ περισσότερο υπεύθυνων πολιτικών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι η ώρα της αλήθειας και πρέπει όλοι να μιλήσουμε ανοιχτά – χωρίς περιστροφές.
Να αξιολογήσουμε ψύχραιμα και σοβαρά την πορεία της χώρας και να δούμε τι πετύχαμε, που σφάλαμε και τι θα διορθώσουμε στο μέλλον.
Τα τελευταία χρόνια, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, έκανε μια μεγάλη προσπάθεια να πάει τη χώρα μπροστά. Μια μεγάλη προσπάθεια η οποία ενίσχυσε τη διεθνή θέση της χώρας.
Αξιοποιώντας δημιουργικά όλους τους παράγοντες ισχύος που έχει στη διάθεσή της, η Ελλάδα ασκεί πολιτική με εξωστρέφεια και με εθνική αυτοπεποίθηση. Αυτή η πολιτική διαφυλάττει και ενισχύει τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ ταυτόχρονα διευρύνει τα ερείσματα της χώρας μας, αυξάνοντας το κύρος και την αξιοπιστία της στη διεθνή σκηνή. Βάση και στήριγμα της πολιτικής μας είναι πάντα οι ξεκάθαρες θέσεις. Τα ισχυρά επιχειρήματα. Γι’ αυτό και η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει αποτελέσματα. Οι θέσεις της Ελλάδας γίνονται σεβαστές και η χώρα μας αναγνωρίζεται απ’ όλους ως μια φερέγγυα περιφερειακή δύναμη σταθερότητας και ανάπτυξης για ολόκληρη την περιοχή της.
Με συγκροτημένη πολιτική ισχυροποιούμε, ολοένα και περισσότερο, το ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ως παράγοντα σταθερότητας και ανάπτυξης για ολόκληρη την περιοχή. Συμμετέχουμε ενεργά στις προσπάθειες για την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία στην περιοχή, και στηρίζουμε τις προσπάθειες των γειτονικών μας χωρών για τη σταδιακή ενσωμάτωση τους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.
Επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με όλα τα κράτη της περιοχής.
Το 2008 ήταν μια κρίσιμη χρονιά για το θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ήταν μια χρονιά δύσκολων και σκληρών διαπραγματεύσεων, οι οποίες βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Από την πορεία των διαπραγματεύσεων αυτών υπήρξε μια ουσιαστική μεταβολή, στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το θέμα της ονομασίας η διεθνής κοινότητα.
Μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον περασμένο Απρίλιο, η ελληνική θέση για ανάγκη ύπαρξης αμοιβαίας αποδεκτής λύσης στο θέμα της ονομασίας ως προϋπόθεση για την ένταξη του γειτονικού κράτους στο ΝΑΤΟ, δεν είναι απλώς η ελληνική θέση. Είναι θέση και απόφαση της Συμμαχίας. Η Ελλάδα βρήκε συμμάχους και υποστηρικτές. Και αυτό είναι μια σημαντική ελληνική επιτυχία.
Ανάλογη είναι και η αντιμετώπιση στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την προοπτική ένταξης των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η κυβέρνηση της γειτονικής χώρας πρέπει να δείξει επιτέλους έμπρακτα, με ρεαλιστικές προτάσεις, την πρόθεσή της να καταλήξουμε σε μια κοινά αποδεκτή λύση, στη βάση μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων. Ελπίζω σύντομα να αντιληφθούν ότι η λύση στο ζήτημα του ονόματος είναι κυρίως προς δικό τους όφελος και να εγκαταλείψουν παρελκυστικές πολιτικές και αναχρονιστικές λογικές, καθώς χρειάζονται πλέον, την στήριξη της Ελλάδας στην πορεία τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Τμήμα αυτής της στρατηγικής μας επιλογής για την ενίσχυση της προσέγγισης όλων των χωρών της περιοχής μας με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, είναι και η υποστήριξη μας στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Μια Τουρκία που σταδιακά μετατρέπεται σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία, που υιοθετεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες συμπεριφοράς είναι προς όφελος όλων: της Ευρώπης, της ίδιας της Τουρκίας, των γειτόνων της. Αλλά το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας είναι στα δικά της χέρια. Αυτή πρέπει να δείξει ότι έχει τις ικανότητες και την πολιτική βούληση να ανταποκριθεί στα κριτήρια που της έχουν θέσει όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οφείλω να σημειώσω ότι μέχρι στιγμής για διάφορους λόγους, η Τουρκία είτε επειδή δεν μπόρεσε, είτε επειδή δεν είχε επαρκώς ισχυρή βούληση, δεν έχει μετουσιώσει σε χειροπιαστές ενέργειες την αρχική θετική δυναμική. Οι σχέσεις μας δεν προχώρησαν όπως θα θέλαμε. Εμείς κάναμε βήματα καλής θελήσεως και αναμένουμε πλέον από την Τουρκία να κινηθεί αναλόγως. Το «κλειδί» βρίσκεται σήμερα στην Άγκυρα.
Γνωρίζω την ευαισθησία σας, την αγωνία της Ελληνική Βουλής, για το ζήτημα της Κύπρου. Η επίλυση του Κυπριακού ζητήματος παραμένει κύριος στόχος της πολιτικής μας. Επιδιώκουμε την επανένωση της Κύπρου, με τρόπο δίκαιο, βιώσιμο και λειτουργικό, στη βάση μιας δικοινοτικής – διζωνικής ομοσπονδίας. Επιζητούμε μια λύση που θα λειτουργεί προς όφελος όλων των κατοίκων του νησιού και θα εξασφαλίζει την ευημερία τους. Μια λύση που θα δικαιώσει τις προσδοκίες του Ελληνισμού απανταχού της γης και θα συμβάλλει στην σταθερότητα κα την ειρήνη στην περιοχή μας. Στηρίζουμε όλοι τον Πρόεδρο Χριστόφια και την κυπριακή πολιτική ηγεσία στην προσπάθεια που έχουν αναλάβει για τον τερματισμό μιας αδικίας, μιας απαράδεκτης κατάστασης που συνεχίζεται επί 34 ολόκληρα χρόνια. Θέλω να ελπίζω ότι και η ίδια η Τουρκία θα αντιληφθεί ότι η λύση του Κυπριακού είναι και προς το συμφέρον του τουρκικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η εξωτερική μας πολιτική έχει ένα σαφές όραμα: μια πατρίδα δυνατή, μια Ελλάδα δυνατή. Με ρόλο και λόγο στις διεθνείς εξελίξεις. Με ισχυρή θέση και επιρροή στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο όλο.
Αυτό το στόχο επιδιώξαμε να εδραιώσουμε με την πολιτική ενίσχυσης της εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων και την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, μια πολιτική δημιουργίας, μια πολιτική έργων, τι συναντάμε; Συναντάμε μόνο τη δομική αντίδραση της αντιπολίτευσης. Την συνεχή και συστηματική άρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Άρνηση στο αναπτυξιακό νόμο. Με άλλα λόγια άρνηση σε ιδιωτικές επενδύσεις αξίας 11 δις ευρώ.
Άρνηση στην λύση στο πρόβλημα της Ολυμπιακής και στην εξυγίανση του ΟΣΕ. Αρνείται ακόμα και σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή μεταρρυθμίσεις εξυγίανσης που θα εξοικονομήσουν για τους κοινωνικά αδύνατους 3 εκ. ευρώ την ημέρα, που είναι οι ζημιές των δύο αυτών φορέων.
Καθημερινά αποδεικνύεται ότι το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν δεν μπορούσε και τώρα δεν θέλει καν. Όχι μόνο δεν διατυπώνετε εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, αλλά η ηγεσία σας επιλέγει την κατηφόρα των εύκολων και ανέξοδων λύσεων, την κατηφόρα της δημαγωγίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ζούμε σε μια περίοδο έντονης αμφισβήτησης των θεσμών. Πληρώνουμε τη δυσπιστία των πολιτών – και κυρίως των νέων -απέναντι στους θεσμούς και τα όργανα της Πολιτείας μας: το εκπαιδευτικό μας σύστημα, τη Δικαιοσύνη, τα όργανα της Τάξης, την πνευματική ηγεσία. Και πάνω απ’ όλα τον πολιτικό κόσμο.
.
Είναι χρέος μας να ξανακερδίσουμε αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης. Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι αυτό θα το πετύχουμε με ευχολόγια και συνθήματα. Θα το πετύχουμε μόνο αναμορφώνοντας τους θεσμούς, μιλώντας με ειλικρίνεια και παράγοντας έργο.
Τις τελευταίες εβδομάδες ζούμε καταστάσεις που μας πληγώνουν. Μας πληγώνουν όλους εδώ στη χώρα μας, και ταυτόχρονα προβάλλουν μια εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό που πιστεύω βαθύτατα αδικεί την πατρίδα μας.
Υπάρχουν προβλήματα. Έγιναν, γίνονται και θα γίνονται λάθη. Από όλες τις κυβερνήσεις.
Όμως η πατρίδα μας είναι πάντα εδώ. Και η Ελλάδα δεν είναι για κάψιμο!
Τα βίαια γεγονότα που ζήσαμε, πέρα από τις συνέπειες τους για τις επιχειρήσεις και τους κατοίκους της πόλης, έπληξαν και τη διεθνή εικόνα της Ελλάδος. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αυξήσει τα κονδύλια για την προβολή του ελληνικού τουρισμού στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Όσα όμως κονδύλια και αν δαπανήσουμε δεν μπορούμε να αναπληρώσουμε την εθνική ζημιά που προκάλεσε η φωτογραφία της Ακρόπολης με ένα κρεμασμένο πανό. Μπορεί η ακτιβιστική γυμναστική να συνεπαίρνει κάποιους είτε βρίσκονται μέσα σ΄ αυτή την αίθουσα είτε όχι. Αλλά δεν υπηρετεί την πατρίδα, δεν υπηρετεί το λαό, δεν υπηρετεί τον τόπο.
Ανάλογα, δεν προσφέρει στην Ελλάδα το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου με συνέντευξη σε ξένη εφημερίδα, προτίμησε να πλήξει την διεθνή εικόνα της χώρας. Για δικούς του μικροπολιτικούς λόγους, υπονόμευσε συνειδητά το κύρος και τις αναπτυξιακές τις προοπτικές της χώρας μας και δυσφήμισε την ίδια την πατρίδα μας στο εξωτερικό. Κυρίες και κύριοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Παπανδρέου, αν δεν το έχει καταλάβει, δεν είναι σχολιαστής των ΜΜΕ, αλλά υπεύθυνος πολιτικός και πολιτειακός παράγοντας. Και αυτό που έκανε δεν είναι πράξη υπεύθυνου πολιτικού αρχηγού.
Ο κ.Παπανδρέου οφείλει να ζητήσει συγνώμη από τον Ελληνικό λαό γι’ αυτή του την απρέπεια.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κύριοι συνάδελφοι ότι η εικόνα της χώρας μας είναι από τα σημαντικότερα άϋλα αγαθά που αυτή η χώρα διαθέτει. Είναι αγαθό πολιτικό που διευκολύνει την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων, είναι όμως και αγαθό οικονομικό που στηρίζει τον τουρισμό και ενθαρρύνει τις άμεσες ξένες επενδύσεις και τις τοποθετήσεις στα ελληνικά ομόλογα. Οφείλουμε λοιπόν να την προστατεύουμε, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης και να αποφεύγουμε να διευκολύνουμε -έστω και αθέλητα- όλους εκείνους που επιχειρούν να την στιγματίσουν.
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να δώσει τη μάχη για να περιοριστεί η ζημιά.
Η Ελλάδα έχει προβλήματα, που απαιτούν, όπως είπα, άμεσες και μακροπρόθεσμες – αλλά πάντα θαρραλέες λύσεις.
Η Ελλάδα, όμως, δεν είναι ούτε η παρηκμασμένη χώρα, ούτε ο κατεστραμμένος τόπος που θέλουν κάποιοι να εμφανίζουν κακεντρεχώς. Αλλά τα προβλήματα ασφαλώς και οξύνθηκαν με την κρίση και η κοινωνία πρέπει να αποδείξει ότι διαθέτει και τις δυνάμεις και την ωριμότητα για να τα ξεπεράσει.
Ως Υπουργός Εξωτερικών αυτής της χώρας έχω την ικανοποίηση και την τιμή να εκπροσωπώ στον κόσμο μια πατρίδα με σημαντικά επιτεύγματα, που δεν μηδενίζονται από μια δύσκολη περίοδο ή συγκυρία.
Μια χώρα που πρέπει να έχει αυτοπεποίθηση και σιγουριά.
Μια ολοκληρωμένη δημοκρατία με θεσμούς που λειτουργούν.
Μια ήρεμη δύναμη στην ευρύτερη περιοχή της η οποία χρησιμοποίει την ήπια ισχύ της για την εμπέδωση της σταθερότητας και της προόδου στην Νότιο-Ανατολική Ευρώπη.
Μια χώρα η οποία ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συν-διαμορφώνει και συν-αποφασίζει την Ευρωπαϊκές απαντήσεις στα μείζονα ερωτήματα των καιρών μας.
Ας μην χάνουμε την πίστη μας στους Έλληνες και στις Έλληνιδες.
Η Ελλάδα της δημιουργίας υπάρχει.
Την εμπιστευόμαστε.
Άλλωστε ιστορικά οι Έλληνες ήταν πάντοτε καλύτεροι στα δύσκολα.
Ας φέρουμε ξανά την Ελλάδα της δημιουργίας, των επιτυχιών και τη περηφάνιας, στην πρώτη γραμμή.
Σας ευχαριστώ πολύ.