ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Θα ήθελα και στις δημόσιες δηλώσεις μου να ευχαριστήσω θερμά τον Jaap για τη στενή, θερμή, ειλικρινή και παραγωγική συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Εκείνος ως Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ κι εγώ από τη θέση της Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, ενός από τα παλαιότερα μέλη της Συμμαχίας.
Ο Jaap ανέλαβε τα ηνία του Οργανισμού σε μια δύσκολη περίοδο. Σε μια στιγμή, που αντιμετωπίζαμε μεγάλες προκλήσεις και επικίνδυνες αναταράξεις σε καυτά μέτωπα όπως αυτό του Αφγανιστάν. Χάρη στους συνετούς χειρισμούς και τη σταθερή καθοδήγηση των εργασιών της Συμμαχίας, έκανε τις προσπάθειές μας πιο αποτελεσματικές και συνέβαλε αποφασιστικά στη βελτίωση της εικόνας της ατλαντικής Συμμαχίας στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Θέλω να εξάρω τη συνεισφορά του στο έργο και την αφοσίωσή του στους σκοπούς και τις αρχές της Συμμαχίας.
Έχει θέσει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών για όλους εμάς που θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε σε αυτήν. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε από την πιστή εφαρμογή των κανόνων και των αξιών που από κοινού έχουν θέσει τα κράτη – μέλη. Χαρακτηρίστηκε από την προσήλωσή του στο θεσμικό του ρόλο, αναζητώντας πάντοτε με σκληρή προσπάθεια, όποτε χρειαζόταν, τη συναίνεση και τη γεφύρωση απόψεων. Αφού, όπως είναι αυτονόητο, το ΝΑΤΟ όπως και κάθε Συμμαχία, επιτελεί την αποστολή του βάσει ομόφωνων αποφάσεων.
Θέλω και πάλι να τον ευχαριστήσω θερμά και να τον συγχαρώ για την εξαιρετική του θητεία και γιατί άφησε ένα πάρα πολύ σημαντικό προσωπικό στίγμα στο ΝΑΤΟ.
Πιστεύω ότι θα έχουμε και στο μέλλον την ευκαιρία να συνεργαστούμε και πάλι μαζί. Αγαπητέ Jaap και πάλι καλώς όρισες στην Αθήνα.
JAAP DE HOOP SCHEFFER: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ιδιαιτέρως κα Υπουργέ, να σε ευχαριστήσω ιδιαιτέρως Ντόρα. Είναι αλήθεια ότι αισθάνομαι έντονη νοσταλγία βρισκόμενος εδώ, δίπλα στην Υπουργό και αυτό γιατί εκτιμώ ιδιαίτερα τη συνεργασία που είχαμε με την ελληνική κυβέρνηση, τον Έλληνα Πρωθυπουργό, αλλά ιδιαίτερα με την Υπουργό Εξωτερικών τα τελευταία 5,5 χρόνια υπό την ιδιότητά μου ως του Γενικού Γραμματέα της Συμμαχίας.
Η αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίσαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε πολύ σημαντικές προκλήσεις και η Ελλάδα βρισκόταν πάντοτε εκεί, συμμετέχει σε δυνάμεις στο Αφγανιστάν, στο Κοσσυφοπέδιο αλλά και αλλού. Επίσης πρόκειται να διαμορφώσουμε τώρα τη νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ. Μια προσπάθεια στην οποία επίσης η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά.
Τα τελευταία χρόνια μεταξύ των προκλήσεων που αντιμετωπίσαμε, συναντήσαμε και την πειρατεία. Η πραγματικότητα βέβαια έγκειται στο γεγονός ότι προ διετίας κανείς δεν είχε υπόψη του ως πρόκληση την πειρατεία. Σήμερα όμως υπάρχει όντως μια ελληνική φρεγάτα η οποία συμμετέχει στην προσπάθεια καταπολέμησης της πειρατείας, στο πλαίσιο της δύναμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Μια άλλη πρόκληση που επίσης αντιμετωπίζουμε είναι η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, την οποία επίσης δεν φανταζόμασταν προ ολίγων ετών. Προσπαθούμε ακόμη να καταπολεμήσουμε τη μάστιγα της τρομοκρατίας. Όλες αυτές οι παλαιές αλλά και οι νέες προκλήσεις είναι εκείνες, που καθιστούν μοναδικό το ΝΑΤΟ. Η Συμμαχία θα εξακολουθήσει να ασχολείται ενεργά με αυτά τα ζητήματα και είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 5,5 χρόνια πράγματι κι εγώ στο έργο μου έτυχα της έντονης υποστήριξης της ελληνικής κυβέρνησης, εξ ου και ανέφερα νωρίτερα τη λέξη «νοσταλγία».
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την ελληνική κυβέρνηση στο σημείο αυτό και ιδιαίτερα την Υπουργό Εξωτερικών κα Μπακογιάννη για τη συνεργασία, αλλά και για τη φιλοξενία της. Και βεβαίως θα συνεχίσουμε και εγώ και εσείς να παρακολουθούμε την πορεία ο ένας του άλλου, αλλά γνωρίζω ότι όσον αφορά τα ζητήματα της Συμμαχίας η χώρα σας, η Ελλάδα, παραμένει σθεναρά υποστηρίκτρια του Οργανισμού μας.
Όταν ήρθα στο ΝΑΤΟ, τα μέλη ήταν 19, τώρα που αποχωρώ τα μέλη είναι πλέον 28. Οι πόρτες του ΝΑΤΟ παραμένουν ανοιχτές. Θεωρώ τις διευρύνσεις θετικές, εφόσον φυσικά πληρούνται τα κριτήρια.
Το ΝΑΤΟ είναι ζωντανό και δυναμικό, εξελίσσεται, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και είμαι σίγουρος ότι προς την ίδια κατεύθυνση θα κινηθεί και ο διάδοχός μου, ο πρώην Δανός Πρωθυπουργός ο κ. Rasmussen στον οποίο τέλος Ιουλίου θα παραδώσω τη σκυτάλη.
Για άλλη μια φορά επιτρέψτε κα Υπουργέ να ευχαριστήσω εσάς και την κυβέρνηση για τη συνεργασία και τη θερμή φιλοξενία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Γενικέ Γραμματέα θα ήθελα να ρωτήσω ποια είναι η άποψή σας σχετικά με τις επανειλημμένες προσπάθειες που μοιάζει να κάνει τον τελευταίο καιρό η FYROM καθώς αποζητά τρόπους να υπερκεράσει το θεωρούμενο από εκείνη ελληνικό βέτο στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου.
JAAP DE HOOP SCHEFFER: Πρώτα από όλα επιτρέψτε μου να εξηγήσω κάτι: Ποτέ δεν υπήρξε βέτο. Το ΝΑΤΟ δεν γνωρίζει τη λέξη βέτο – αρνησικυρία. Το ΝΑΤΟ γνωρίζει τη λέξη συναίνεση.
Και παρόλο που ορισμένοι μπορεί να απογοητεύθηκαν, πέρυσι στο Βουκουρέστι υπήρξε συναίνεση, όπως συναίνεση υπήρξε και στο Στρασβούργο.
Επομένως δεν υπάρχει βέτο, το ΝΑΤΟ δεν γνωρίζει τη λέξη βέτο και κανένα έθνος δεν έχει θέσει ποτέ βέτο στο ΝΑΤΟ. Αυτό είναι το πρώτο που ήθελα να πω.
Δεύτερον, ελπίζω φυσικά ότι θα επιτευχθεί συναίνεση σε κάποιο στάδιο.
Έχετε διαβάσει εξάλλου το ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής του Βουκουρεστίου, που επιβεβαιώθηκε στο Στρασβούργο.
Θα πρέπει επίσης να πω ανοιχτά και ειλικρινά ότι μετά και την επίσκεψή μου στη FYROM την προηγούμενη εβδομάδα, δεν έχει ενισχυθεί η αισιοδοξία μου μετά και τις επαφές με την κυβέρνηση εκεί. Ελπίζω ότι κι εκείνοι θα αντιληφθούν ότι χρειάζεται να δείξουν ευελιξία προκειμένου να εξευρεθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας.
Θα πρέπει όμως να καταστήσω ένα πράγμα σαφές ούτως ώστε να αποφευχθούν οι παρερμηνείες: το ΝΑΤΟ βασίζεται στη συναίνεση και εγώ και οι προκάτοχοί μου δεν έχουμε ακούσει τη λέξη βέτο. Πιστεύω ότι και στο μέλλον ποτέ δεν θα ακουστεί η λέξη βέτο, αντιθέτως μιλάμε για συναίνεση. Επί αυτής της αρχής λειτουργεί το ΝΑΤΟ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με δεδομένη την απάντησή σας κ. Γενικέ Γραμματέα, θα ήθελα να ρωτήσω την κα Μπακογιάννη να μας πει το εξής: υπήρξε στην πραγματικότητα βέτο γιατί εδώ στην Ελλάδα μιλάμε συνεχώς για το βέτο στο Βουκουρέστι. Μπορεί η Υπουργός να το σχολιάσει;
Και επιπλέον μία ερώτηση για εσάς κ. Γενικέ Γραμματέα. Η αποχώρησή σας γίνεται σε μία στιγμή που οι ΗΠΑ υπόσχονται επιπλέον στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Τι πιστεύετε ότι αυτό θα αποφέρει στην προσπάθεια και μήπως ερχόμαστε πιο κοντά στο τέλος της σύγκρουσης εξαιτίας αυτού του λόγου;
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πολλά έχουν ακουστεί για την ελληνική θέση, αλλά θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι η ίδια η ελληνική θέση υπήρξε σαφής εξ αρχής. Την παρουσιάσαμε σε φίλους και συμμάχους και η επιχειρηματολογία μας αξιολογήθηκε, εκτιμήθηκε και εξ ου και έτυχε στήριξης στο Βουκουρέστι.
Επομένως αυτό που λέει ο Γενικός Γραμματέας είναι απόλυτα σωστό. Υπήρξε μια φωνή στο Βουκουρέστι. Αυτή ήταν η φωνή της Συμμαχίας και η φωνή της Συμμαχίας υπήρξε σαφής. Θα πρέπει να βρεθεί μια λύση στο θέμα του ονόματος, προκειμένου η FΥROM να προχωρήσει και να καταστεί μέλος της Συμμαχίας.
Να επαναλάβω ότι η Ελλάδα με ιδιαίτερη χαρά θα δει τη στιγμή αυτή να έρχεται. Θέλουμε να καλωσορίσουμε τους φίλους και γείτονές μας στην οικογένεια του ΝΑΤΟ αλλά θέλουμε να τους καλωσορίσουμε όταν θα έχουμε επιλύσει το ζήτημα της ονομασίας.
JAAP DE HOOP SCHEFFER: Στην τελευταία Σύνοδο στο Στρασβούργο αλλά και στο Κίελο οι σύμμαχοι συμφώνησαν με την περιφερειακή προσέγγιση την οποία έχει θέσει υπόψιν τους ο Πρόεδρος Ομπάμα. Έτσι ακριβώς το Αφγανιστάν δεν αντιμετωπίζεται ως έθνος ή ως κράτος, αλλά ως σκέλος μιας ευρύτερης περιφερειακής προσέγγισης.
Δεύτερον, η αύξηση στα στρατεύματα, που συνεργάζονται και με πολίτες, είναι ένα σημαντικό στοιχείο, το οποίο σίγουρα θα ενισχύσει τις δυνάμεις της ISAF καθώς τις καθιστά καλύτερα ικανές, να αντιμετωπίσουν αυτή τη στιγμή τους υφιστάμενους αντιπάλους.
Τρίτο στοιχείο που θέλω να υπογραμμίσω γιατί είναι σημαντικό είναι ότι το σύνολο των 28 μελών της Συμμαχίας όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζουν να βρίσκονται στο Αφγανιστάν και η παραμονή αυτών των δυνάμεων θεωρώ ότι είναι προαπαιτούμενο, προϋπόθεση επιτυχίας.
Βεβαίως δεν βρισκόμαστε εκεί προκειμένου να υπάρξει μια στρατιωτική νίκη. Βρισκόμαστε εκεί με στόχο την αποκατάσταση του αισθήματος της ασφάλειας, την αποκατάσταση σταθερότητας και ασφάλειας.
Επομένως η ανοικοδόμηση και η σταθερότητα και η ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν είναι ο στόχος. Αυτός ακριβώς είναι ένας στόχος τον οποίο συμμερίζεται όχι μόνο το ΝΑΤΟ αλλά και όλοι οι διεθνείς Οργανισμοί. Πρόκειται μεταξύ άλλων για μια δική τους πολιτική προτεραιότητα.