Συνέντευξη Ν. Μπακογιάννη στην εφημερίδα «Παρασκήνιο» και στον δημοσιογράφο Γ. Βασιλακόπουλο

Κα Μπακογιάννη, θεωρείτε ότι η εναλλαγή στην εξουσία συνιστά απειλή ή κίνδυνο για τη λειτουργία της ίδιας της χώρας; 

 Η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία είναι η ουσία της δημοκρατικής διαδικασίας και δεν αποτελεί κίνδυνο ή απειλή. Εξάλλου αυτό δεν το έχει πει κανείς, παρά μόνο όσοι από το ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν ή δεν μπορούν να απαντήσουν σε καίρια ερωτήματα για την πολιτική που θα ακολουθήσουν. Ο κίνδυνος βρίσκεται στις αντιφατικές πολιτικές που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και στην κρυφή ατζέντα που έχει. Την ημέρα που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα πληρώσει τα ομόλογα του Μαρτίου, χωρίς να εξηγεί με ποια διαδικασία, στελέχη και υποψήφιοι βουλευτές συνεχίζουν να μην αποκλείουν μονομερείς ενέργειες ή να θέτουν ξανά ζήτημα δημοψηφίσματος για την παραμονή στο ευρώ. Τα πράγματα είναι απλά: ή δουλεύουν την κοινωνία ή δεν ξέρουν τι τους γίνετε. Ότι από τα δύο και αν συμβαίνει, είναι ανησυχητικό και κρύβει κινδύνους για τον τόπο.

Ως κορυφαίο στέλεχος της Ν. Δ πως προσεγγίζετε τον κόσμο στην Α΄ Αθηνών, όπου είναι συγκεντρωμένη κυρίως η μεσαία τάξη, η οποία έχει πληγεί περισσότερο από την πολιτική των τελευταίων ετών; 

 Γνωρίζω το εύρος και το μέγεθος των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια. Η ανεργία είναι πρωτοφανής ενώ τα μεγάλα φορολογικά βάρη δημιουργούν πολύ μεγάλη πίεση σε κάθε νοικοκυριό. Έχω πει πολλές φορές ότι η υπερφορολόγηση και οι υψηλές επιβαρύνσεις στα ακίνητα, στις επιχειρήσεις και στο εισόδημα των εργαζομένων έχουν εξαντλήσει τη φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων. Γι΄ αυτό υποστηρίζω, εδώ και καιρό ότι πρέπει να πάμε σε μια δραστική μείωση της φορολογίας και των φορολογικών συντελεστών. Με τις θυσίες των Ελλήνων, πετύχαμε η Ελλάδα να μείνει στο Ευρώ, να βάλουμε τέλος στις «μαύρες τρύπες» των ελλειμμάτων, να αρχίσουμε να έχουμε, έστω και δειλά, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Όλα αυτά έχουν σημασία, είναι οι βάσεις για να μπορέσει η Ελλάδα να κοιτάξει μπροστά. Το δίλλημα είναι αν θα πάμε μπροστά ή πίσω. Αν θα δικαιωθούν οι θυσίες των τελευταίων χρόνων, που έγιναν κυρίως από τη μεσαία τάξη ή αν θα πάμε στο μηδέν και θα αρχίσουμε ξανά από την αρχή.

Σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε καλά για τη Ν. Δ και μια ενδεχόμενη νέα κυβέρνηση προτείνει ένα πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής για την θέση του ΠτΔ στις 5 Φεβρουαρίου, η δική σας πρόταση είναι ότι θα πρέπει να τον στηρίξει η Ν. Δ , ενδεχομένως ως αξιωματική αντιπολίτευση; 

 Δεν θα βρεθούμε μπροστά σ΄ αυτό το δίλλημα. Εμείς έχουμε μια συγκεκριμένη πρόταση για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, το Σταύρο Δήμα. Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός και ο ακραίος λαϊκισμός οδήγησε τις πολιτικές δυνάμεις στη Βουλή να μην τον ψηφίσουν, για να εκβιάσουν τις εκλογές. Είναι όμως εντυπωσιακό, ότι αν και έχουμε φτάσει οκτώ μέρες πριν από τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανακοινώσει τις προθέσεις του για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αναρωτιέμαι γιατί; Το συμπέρασμα είναι ότι σε όλα τα κρίσιμα θέματα επιλέγει να κινείται με κρυφή ατζέντα.

Στην αρχή αυτής της προεκλογικής περιόδου επανήλθε στο δημόσιο διάλογο η εφιαλτική φιλολογία περί grexit. Βλέπετε να υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο; 

Η αλλόκοτη προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα της χρηματοδότησης της οικονομίας, στο πως θα διαχειριστεί το χρέος, τις υποχρεώσεις μας προς τους δανειστές, τη ρευστότητα στο εσωτερικό της οικονομίας, δημιουργούν σύγχυση και ανησυχία. Πολλοί φοβούνται ένα ατύχημα που δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά όλη την Ευρωζώνη. Σε μεγάλο βαθμό εδώ, στην περίπτωση της Ελλάδας θα κριθεί το μέλλον του ευρώ. Γι΄ αυτό υπάρχει ο κίνδυνος οι ευρωπαίοι να επιλέξουν αντί να διαχειριστούν το χάος του ΣΥΡΙΖΑ και να δώσουν αέρα στα λαϊκιστικά αντιευρωπαϊκά κόμματα στις άλλες χώρες του Νότου, μια πιο δραστική προσέγγιση που να μετατρέψει την Ελλάδα σε «σκιάχτρο» και παράδειγμα προς αποφυγή.

Σε τι θέση βρίσκετε η Ελλάδα σήμερα στον διεθνή περίγυρο σε σχέση με πέντε χρόνια πριν; Γιατί δεν μπήκαν στο τραπέζι της συζήτησης εδώ και αρκετό καιρό τα Εθνικά μας θέματα; 

Το ότι δεν βρίσκονται στη δημόσια συζήτηση τα εθνικά μας θέματα είναι στρέβλωση της πολιτικής διαδικασίας της χώρας. Γιατί επηρεάζουν και επηρεάζονται από τις οικονομικές εξελίξεις και από τις επιπτώσεις που έχει η όποια οικονομική διαπραγμάτευση. Αυτή η μονοθεματική αντίληψη που κυριαρχεί είναι λάθος και δημιουργεί παθογένειες. Τώρα επί της ουσίας, η θέση και ο ρόλος της Ελλάδας στο διεθνές σύστημα σε σχέση με τη θέση που είχε το 2009 έχει περιοριστεί. Η κρίση μας έχει κοστίσει γι΄ αυτό η άσκηση εξωτερικής πολιτικής δεν μπορεί να είναι πάρεργο. Χρειάζεται ενεργοποίηση και σχέδιο γιατί οι ευρύτερες εξελίξεις στη διεθνή σκηνή είναι δυσμενείς και το ευρύτερο περιβάλλον επιβαρύνεται και μας αγγίζει με αρνητικό τρόπο.