Άρθρο στην εφημερίδα Επένδυση
Την Κυριακή, η χώρα οδηγείτε σε εκλογές, τις κρισιμότερες της μεταπολιτευτικής περιόδου, καθώς το αποτέλεσμά τους θα καθορίσει επί της ουσίας την πορεία και την κατεύθυνση της χώρας για τα επόμενα χρόνια.
Τα προηγούμενα πέντε χρόνια, ο ελληνικός λαός έκανε μια μεγάλη προσπάθεια. Και με τους κόπους και τις θυσίες του, τα πρώτα θετικά σημάδια της εξόδου της χώρας από την κρίση είναι ορατά.
Το αρνητικό πρόσημο στους ρυθμούς ανάπτυξης έδωσε την θέση του σε θετικό. Η ανεργία, αργά αλλά σταθερά, άρχισε να περιορίζεται και ο βαθμός αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης της οικονομίας της χώρας καθημερινά, διεθνώς, κέρδιζε πόντους.
Για όλα αυτά σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε η αποφασιστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει μπροστά και να δημιουργήσει τις απαραίτητες δομές για την μεταστροφή της ελληνικής οικονομίας από εσωστρεφή και πλήρως αντιπαραγωγική σε εξωστρεφή και με παραγωγικές δυνατότητες.
Την πρόοδο αυτή, οι πολίτες την αντιλαμβάνονται και γι αυτό δεν ήθελα να προσφύγουμε άρον – άρον σε πρόωρες εκλογές. Η σπουδή όμως του ΣΥΡΙΖΑ και η εμμονή της λαϊκιστικής αντιπολίτευσης στην άρνηση, μας οδήγησε σε αυτές.
Θα ήταν γόνιμο, αν τις τελευταίες αυτές μέρες που απομένουν μέχρι τις κάλπες, μπορούσαμε ψύχραιμα να συζητήσουμε ρεαλιστικά και με στοιχεία για το μέλλον της χώρας. Δυστυχώς οι πιθανότητες να το επιτύχουμε είναι λιγοστές.
Με όσες δυνάμεις έχω, θέλω να κοιτάξω τους πολίτες στα μάτια και να τους θέσω το πραγματικό διακύβευμα: Γνωρίζουν ότι δεν τους κορόιδεψα ποτέ, και ότι προσπαθούσα ανέκαθεν να τους μεταφέρω την αλήθεια, ακόμη κι όταν αυτή ήταν κόντρα στο ρεύμα.
Σ’ αυτές τις εκλογές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο διαφορετικές εθνικές στρατηγικές για την χώρα. Η μία, η δική μας, είναι αυτή της ελπίδας, της σταθερότητας και της προοπτικής. Είναι μία στρατηγική που βλέπει σταθερά το μέλλον της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη, μέσα από ένα εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα την οδηγήσει με ασφάλεια στην ομαλή προσγείωση.
Συμπεριλαμβάνει την σταθερή μείωση των φόρων, τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα την απελευθερώσουν από τα δεσμά του κράτους, και θα την καταστήσουν ισότιμο εταίρο στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η άλλη, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η στρατηγική της ανασφάλειας, και του ρίσκου. Η στρατηγική της σύγκρουσης με τους εταίρους μας. Χωρίς κοστολογημένο πρόγραμμα, υπόσχονται χρήματα που δεν υπάρχουν, εκτός πλαισίου ευρωπαϊκών κανόνων.
Αυτή η στρατηγική οδηγεί με βεβαιότητα, στην αύξηση των φόρων, στην διεθνή απομόνωσης και στην υποβάθμιση της αξιοπιστίας της χώρας μας.
Ο ελληνικός λαός σε λίγες ώρες καλείται να αποφασίσει, να ζυγίσει τα πραγματικά δεδομένα. Είμαι βέβαια, ότι με ωριμότητα, όπως έκανε και στο παρελθόν, θα διαλέξει τον δρόμο που τον οδηγεί με ασφάλεια σ’ ένα αύριο με αξιοπρέπεια, εντός της Ευρώπης που είναι ο φυσικός μας χώρος.
Τα τελευταία χρόνια, περάσαμε πολλά. Οι πληγές που μας άφησαν είναι καιρός να επουλωθούν, όχι ν’ ανοίξουμε καινούριες.