Συνέντευξη στον Γιάννη Σαραντάκο.

Να ξεκινήσουμε από την πορεία των Ολυμπιακών Αγώνων, μια και είναι το θέμα για το οποίο είναι και ο κ. Ρογκ εδώ. Ο κ. Ρόγκ θα δει και τη Νέα Δημοκρατία, και πρόσφατα δε είχαμε ένα δριμύ κατηγορώ της κας Γιάννας Αγγελοπούλου κατά της Κυβέρνησης και κατά των καθυστερήσεων. Πως βλέπετε να πηγαίνει αυτή η υπόθεση;

Δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ πολύ. Και ανησυχώ με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία. Η καθυστέρηση των έργων, οι συνεχείς αλλαγές χωροθετήσεων και, βέβαια οι αλλαγές των μελετών που υποχρεωτικά ακολουθούν τις αλλαγές των χωροθετήσεων, ρίχνουν το σύνολο των έργων πάρα πολύ πίσω.

Δέστε πόσες αλλαγές έχουν γίνει στη χωροθέτηση του ιπποδρομίου. Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει το ΥΠΕΧΩΔΕ για τα συγκοινωνιακά οδηγούν το σύνολο των Ολυμπιακών έργων σε ουσιαστικότατες καθυστερήσεις. Σκεφτείτε ότι μόλις το τελευταίο καλοκαίρι, με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση, άρχισαν ουσιαστικά τα έργα της Αττικής Οδού. Ο προαστιακός δεν έχει καν δημοπρατηθεί. Διάφορα αθλητικά έργα – και ιδίως τα πέντε ορφανά – προκηρύσσονται απλώς επί τη αφίξει του κ. Ρογκ!. Λάβετε υπ’ όψιν ότι αυτές οι καθυστερήσεις έρχονται μετά από τρία χρόνια απραξίας. Έτσι μπορείτε να εξηγήσετε και τον λόγο της ανησυχίας μου.

Μου είπατε ότι ανησυχείτε για τους Ολυμπιακούς. Ανησυχείτε μήπως μας τους πάρουν ή ανησυχείτε μήπως δεν είμαστε έτοιμοι τη στιγμή που πρέπει.

Καταρχήν η μεγαλύτερη ευκαιρία, η ευκαιρία συνολικής αισθητικής και λειτουργικής αναβάθμισης της Αθήνας έχει χαθεί. Και αυτό είναι τραγικό. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς τη Βαρκελώνη και το μόνιμο κέρδος που είχε από τους αγώνες. Τους ίδιους τους αγώνες δεν θεωρώ πιθανό να μας τους πάρουν. Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι να μην φύγουν, είναι να κάνουμε καλούς, τους καλύτερους Ολυμπιακούς. Αυτή ήταν η φιλοδοξία των Ελλήνων. Ήταν να ξαναδώσουμε στο Ολυμπιακό ιδεώδες την αίγλη την οποία αναμφισβήτητα, είχε χάσει όλα αυτά τα χρόνια. Αναβάθμιση Αθήνας και νέα ποιότητα των Αγώνων, αυτά ήταν τα δύο ιδεώδη μας. Φοβάμαι ότι χάθηκαν και τα δύο.

Τώρα μένουν δύο τινά: Πρώτον, ερχόμαστε μετά το Σίδνεϋ που έδιεξήγαγε λαμπρούς αγώνες. Θα είναι λοιπόν, τρομερό για την Ελλάδα να κάνει Ολυμπιακούς οι οποίοι να μην είναι στο επίπεδο το οποίο οι Ελληνες επιθυμούν. Πρέπει τουλάχιστον να κάνουμε αξιοπρεπείς Αγώνες.

Δεύτερον και κυρίαρχο: η στη μετά τους Ολυμπιακούς εποχή, πρέπει τα χρήματα που θα έχουν δοθεί για τους αγώνες να είναι χρήματα τα οποία θα συνεχίσουν να πιάνουν τόπο. Να υπάρξει μια διαχρονικότητα, μια βιωσιμότητα στην ανάπτυξη την οποία θα προκαλέσουν.

Αυτά σήμερα δεν μας τα παρέχει ως εχέγγυα η Κυβέρνηση, με κανένα τρόπο. Αντίθετα, βλέπουμε μια συνεχή διαμάχη μεταξύ κυβερνητικών και άλλων στελεχών, μια προσπάθεια να επιρριφθούν ευθύνες απ’ τον ένα στον άλλο και το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα οι πολίτες διακατέχονται, από βαθύτατη ανησυχία. Πέραν του ότι η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό έχει αμαυρωθεί κατά τη διαδικασία και χρίζει άμεσης αναβάθμισης με έργα, όχι λόγια.

Ενα από τα θέματα τα οποία βρίσκονται στην επικαιρότητα είναι το Χρηματιστήριο. Βλέπουμε την Κυβέρνηση να μην μιλάει γι’ αυτό ενώ, αντιθέτως η Νέα Δημοκρατία να «σηκώνει» το θέμα. Τελικά είναι σωστή αυτή η αντιμετώπιση από τη Νέα Δημοκρατία; Μήπως οι παρεμβάσεις της οδηγούν σε μια νευρικότητα;

Θα ήταν εξωπραγματικό να υποθέσει κανείς ότι η Ν.Δ. προκαλεί «νευρικότητα» στο χρηματιστήριο! Αντίθετα, υπάρχει συνείδηση πλέον σε όλους τους επενδυτές ότι η πολιτική η οποία ακολουθήθηκε από το ΠΑΣΟΚ το οδήγησε εκεί που βρίσκεται σήμερα.

Ήταν μια πολιτική η οποία προέτασσε το κομματικό όφελος, ξεχνώντας την επενδυτική λογική και κυρίως αγνοώντας την ανάγκη να υπάρξουν θεσμοί διαφάνειας οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά ένα Χρηματιστήριο.

Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι να ξανακερδηθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Αυτό θέλει πολύ προσπάθεια, θέλει ουσιαστικές αλλαγές, ιδίως από πλευράς Κυβέρνησης και είναι πάρα πολύ δύσκολο για την κυβέρνηση που είχε την ευθύνη των κακών αυτών χειρισμών, να προκαλέσει τώρα την εμπιστοσύνη των επενδυτών ξανά.

Αυτές οι δικαστικές διαμάχες στις οποίες έχει εμπλακεί η Νέα Δημοκρατία με πορίσματα στον εισαγγελέα κλπ., πιστεύετε ότι βοηθούν στην αποκατάσταση εμπιστοσύνης του επενδυτή στο Χρηματιστήριο;

Δεν μπορεί κανένας να αποτρέψει τον επενδυτή να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει σχέση με τις διαμάχες αυτές.

Στέλνει όμως συνέχεια πορίσματα στον εισαγγελέα.

Η Νέα Δημοκρατία όχι.

Κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Η Νέα Δημοκρατία απάντησα όχι.

Πριν πάμε στο αεροδρόμιο των Σπάτων για το οποίο υπάρχει επικαιρότητα ας έρθουμε στην εξωτερική πολιτική που είναι και ο δικός σας τομέας. Βλέπουμε ένα ολόκληρο θρίλερ γύρω από το πότε π.χ. ο Γιώργος Παπανδρέου θα δει τον Αμερικανό ομόλογό του, αν μας δέχονται, αν δεν μας δέχονται. Τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από αυτά κατά τη γνώμη σας;

Σήμερα αποδεικνύεται ότι η εξωτερική πολιτική που είχε ασκηθεί από την Κυβέρνηση είχε πολλά στοιχεία προχειρότητας. Αυτά τα στοιχεία προχειρότητας οδηγούν σήμερα την Ελλάδα στο περιθώριο των εξελίξεων.

Και συγκεκριμένα: Κατ’ αρχήν σε επίπεδο βαλκανικό. Σε επίπεδο βαλκανικό υπάρχουν συγκεκριμένες χώρες οι οποίες παίρνουν πρωτοβουλίες όπως είναι π.χ. η Τουρκία με τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία (επίκειται τριμερής συνάντηση) και η Ελλάδα έχει αποκλειστεί. Ο κ.Αραφάτ αντί να έρθει στην Ελλάδα, όπως παραδοσιακά ερχόταν, για να αναζητήσει στήριξη, πάει στην Τουρκία σήμερα.

Ο κ. Παπανδρέου δεν γίνεται δεκτός από τον βασιλέα της Ιορδανίας, αλλά ούτε από την κυβέρνηση της Συρίας. Ουσιαστικά όλα αυτά οφείλονται στο ότι υπήρξε μετά το 1993 μια παντελώς ελλειμματική πολιτική σε σχέση με τη Μέση Ανατολή, αλλά ακόμα και σε σχέση με τα Βαλκάνια, όπου ο κ. Κοστούνιτσα δεν επιθυμεί πλέον τη στενή συνεργασία με την Ελλάδα όπως την είχε τουλάχιστον προαναγγείλει, και η ίδια η Ελλάδα.

Όλα αυτά δείχνουν ότι μια πολιτική η οποία έγινε πρόχειρα, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση, χωρίς συνέχεια και χωρίς σταθερότητα, οδηγεί την Ελλάδα σε μια δυσμενέστερη θέση απ’ αυτήν την οποία θα μπορούσε να έχει.

Οι σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύετε ότι έχουν αλλάξει με την αλλαγή της Κυβέρνησης στην Αμερική;

Οι σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι παραδοσιακά καλές. Ο κ. Παπανδρέου όμως είχε επενδύσει πάρα πολύ σε άτομα. Αυτό είναι μια λάθος πολιτική. Βεβαίως είναι καλό να υπάρχουν καλές σχέσεις με άτομα τα οποία ασκούν την εξωτερική πολιτική, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά δεν μπορείς να έχεις επενδύσει τόσο πολύ μόνο σε πρόσωπα, στην εξωτερική πολιτική. Η προσπάθεια του σήμερα δείχνει σε ποια δυσκολία βρέθηκε αντιλαμβανόμενος εκ των υστέρων την πραγματικότητα αυτή.

Πάμε στο τελευταίο θέμα που αφορά την Κυβέρνηση και είναι το αεροδρόμιο των Σπάτων. Θα είμαστε έτοιμοι το Μάρτιο;

Το στοίχημα του κ. Λαλιώτη με τον κ. Μητσοτάκη για την 1η Μαρτίου έχει ήδη χαθεί. Δεν είμαστε έτοιμοι ούτε τον Μάρτιο. Είναι σαφές. Αυτά τα οποία ισχυρίστηκε ο κ. Λαλιώτης είναι ντροπή. Είναι αδιανόητο να βγαίνει ένας υπουργός και να λέει ότι η διαδρομή αεροδρομίου Σπάτων-Ομόνοιας θα είναι σε ώρα αιχμής, 45 λεπτά. Εκτός αν εννοεί ο κ.Λαλιώτης ότι θα γίνεται αυτή η διαδρομή με ελικόπτερο το οποίο θα προσγειώνεται στην πλατεία Ομονοίας και μετά στα Σπάτα.

Κατέθεσα ερώτηση στον κ. Λαλιώτη αν έχει συνυπολογίσει -επειδή ο αγωγός βενζίνης προς το αεροδρόμιο δεν θα είναι έτοιμος για το επόμενο ενάμιση χρόνο- τα 900 βυτιοφόρα τα οποία θα μεταφέρουν την εβδομάδα τα υγρά καύσιμα στο λαβυρινθώδες σημερινό οδικό δίκτυο της Αττικής.

Το αεροδρόμιο αυτό, το οποίο θεωρητικώς σήμερα τελειώνει, είναι ένα αεροδρόμιο για το οποίο η Κυβέρνηση δεν έχει εξηγήσει πως είναι δυνατόν τα αεροβοηθήματα να μην έχουν τεθεί σε ορθή λειτουργία, υπόστεγα συντήρησης να μην υπάρχουν, το κόστος του αεροδρομίου να οδηγεί σε μια αύξηση των εισιτηρίων κατά 35 ή 40% και, αντί να απαντήσει πάνω στα θέματα αυτά, το μόνο πράγμα το οποίο κάνει ο κ.Λαλιώτης είναι να υβρίζει. Θα είδε δε, ως παράδειγμα επιτυχίας το Μετρό, το οποίο –ως αρχική σύμβαση- αντί το 1997 θα τελειώσει το 2003!

Οπότε ποιο είναι το μέλλον; Σαφώς το αεροδρόμιο δεν είναι έτοιμο. Φοβάστε εσείς ότι η Κυβέρνηση προκειμένου να φανεί ότι είναι αξιόπιστη θα πιέσει τα πράγματα και θα οδηγήσει τον κόσμο, τους επιβάτες σ’ ένα χάος;

Πολιτική με πείσματα δεν μπορεί να ασκηθεί. Η Κυβέρνηση οφείλει να πάρει την απόφαση να αναβάλλει για έξι μήνες την έναρξη του αεροδρομίου. Και το λέω γνωρίζοντας ότι δεν έχουν αυτή τη στιγμή επιλυθεί τα χρηματοοικονομικά προβλήματα τα οποία υπάρχουν. Οφείλει λοιπόν να τα επιλύσει και να προχωρήσει σε αναβολή.

Να σας πω και ένα παράδειγμα. Πήρα τηλέφωνο τη «Lufthansa» ως κάτοικος Φρανκφούρτης και ζήτησα ένα εισιτήριο για την 1η Απριλίου με προορισμό την Αθήνα. Και όταν τους ρώτησα πού θα προσγειωθώ η απάντηση της «Lufthansa» ήταν «δεν γνωρίζουμε».

Οταν σ’ ένα πακέτο τουριστικό για τον οποιοδήποτε πολίτη αυτού του κόσμου δεν μπορεί υπεύθυνα ο τουριστικός του πράκτορας να του απαντήσει που θα προσγειωθεί, από που θα φύγει κλπ, αν πχ στις 5 Απριλίου, όταν θα θέλει να φύγει από την Ελλάδα και δεν υπάρχει απάντηση τότε, αυτά είναι ντροπή. Δεν μπορεί να αδικηθεί ολόκληρη η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας επειδή ο κ. Λαλιώτης είναι ανίκανος να ετοιμάσει σωστά το αεροδρόμιο, όπως είναι ανίκανος να φτιάξει πάνω από 54 χλμ Εγνατίας σε επτά χρόνια, να ολοκληρώσει τον ΠΑΘΕ και, έστω, να αρχίσει έγκαιρα την ανάπλαση της… Ομόνοιας ή την καθαίρεση των ακαλαίσθητων επιγραφών από τις στέγες του Λεκανοπεδίου!

Μπαίνουμε σε μια διαδικασία -για να περάσουμε στα ευρύτερα πολιτικά ζητήματα- στην οποία έχουν μπει και τα δύο μεγάλα Κόμματα. Κατ’ αρχήν να σας ρωτήσω: πρέπει να αλλάξει το έμβλημα της Νέας Δημοκρατίας;

Μα τώρα αυτή είναι η ουσία της κουβέντας; Προς Θεού! Τέτοιες συζητήσεις οδηγούν τελικώς σε αποπροσανατολισμό από την ουσία. Η ουσία του Συνεδρίου δεν είναι το έμβλημα. Εχουμε μπει σε λογικές επικοινωνιακών τρικ πλέον, τα οποία τρικ είναι το κατ’ εξοχήν μη ζητούμενο -και το μη να το βάλετε κεφαλαίο και υπογραμμισμένο- αυτού του Συνεδρίου.

Το Συνέδριο αυτό οφείλει να κοιτάξει την ουσία, δηλαδή τη νέα οργανωτική μορφή και την πολιτική φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας. Να αντιμετωπίσει το δημοκρατικό έλλειμμα όσο και όπου υπάρχει. Να βρει τις μεθόδους που θα χρειαστούμε, να αποκτήσουμε μια νέα συλλογικότητα και συνευθύνη. Τη συμμετοχή και τον ρόλο των μελών, τον λόγο και τον ρόλο των μελών.

Αυτά τα επικοινωνιακά τρικ γιατί γίνονται; Υπάρχει στόχος αποπροσανατολισμού είπατε προηγουμένως.

Δεν είπα ότι υπάρχει στόχος αποπροσανατολισμού, είπα απλώς ότι αποπροσανατολίζουν.

Γιατί θέλουν κάποιοι να αποπροσανατολίσουν από τα μεγάλα ζητήματα, πιστεύετε εσείς και βγάζουν αυτό το περιτύλιγμα προς τα έξω;

Ισως γιατί κάτι τέτοια τραβάνε πιο πολύ την προσοχή ορισμένων. Αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

Ή, μήπως δεν υπάρχουν οι απαντήσεις στα μεγάλα θέματα τα οποία είπατε εσείς πριν από λίγο, περί συνευθύνης, περί αποκατάστασης του ελλείμματος δημοκρατικής συλλογικότητας μέσα στο Κόμμα. Μήπως δεν υπάρχουν αυτές οι απαντήσεις και προσπαθούν να τις καλύψουν;

Υπάρχουν πάρα πολλές προτάσεις οι οποίες έχουν κατατεθεί. Ο δημόσιος διάλογος και ο προβληματισμός έχει αρχίσει από καιρό -και αυτό είναι καλό. Το Συνέδριο το έχω πει πάρα πολλές φορές, δυσαρεστώντας μερικούς, είναι η τελευταία μεγάλη ευκαιρία της Νέας Δημοκρατίας. Και το λέω αυτό, διότι το Συνέδριο έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά τα οποία μας διευκολύνουν στο να κάνουμε ουσιαστική συζήτηση.

Πρώτον: δεν υπάρχει θέμα ηγεσίας. Και επειδή λοιπόν δεν τίθεται θέμα ηγεσίας, “απενοχοποιημένα” μπορεί να κατατεθούν οι προτάσεις σωστής λειτουργίας της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς να θεωρούμαστε «υπονομευτές». Οι προτάσεις αυτές πρέπει να γίνουν. Το οφείλουμε στους οπαδούς μας, το οφείλουμε στον ελληνικό λαό.

Δεύτερον: στόχος μας είναι να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές. Να προσφέρουμε πολύ καλύτερη κυβέρνηση σ’ αυτόν τον τόπο. Η οργανωτική λοιπόν, και η πολιτική, ή προγραμματική φυσιογνωμία της Ν.Δ. πρέπει να αναβαθμιστούν ριζικά.

Φαντάζομαι ότι με αυτά που μου λέτε αρνείστε να μπείτε στην ουσία της συζήτησης για το αν θα πρέπει να αλλάξει ή όχι το έμβλημα.

Μα αυτό είναι το θέμα μας τώρα;

Ο κ. Αβραμόπουλος πρέπει να έρθει στο Συνέδριο; Πρέπει να προσκληθεί; Είναι επίσης ένα θέμα το οποίο απασχολεί.

Ούτε αυτό θεωρώ πως είναι θέμα.

Εχετε άποψη γι’ αυτό ωστόσο.

Δεν θεωρώ ότι είναι καν θέμα.

Για τον κ. Σουφλιά και τον κ. Ανδριανόπουλο όμως είναι ίσως λίγο διαφορετικό το θέμα και θα τους θέλατε εσείς στο Συνέδριο δίπλα σας, δίπλα στα κορυφαία στελέχη του Κόμματος.

Βεβαίως θα τους ήθελα και το έχω πει δεκάδες φορές, Ελπίζω να βρεθεί μια φόρμουλα ώστε να καταστεί και εφικτό. Αυτό είναι δουλειά, άμεση δουλειά του Προέδρου της Ν.Δ..

Ωστόσο για τον κ. Αβραμόπουλο λέτε ότι δεν θα ασχοληθείτε με αυτό, δεν είστε και τόσο θετική στο να τον έχετε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο δίπλα όπως θέλετε να έχετε τον κ. Σουφλιά ή τον κ. Ανδριανόπουλο.

Ο κ. Αβραμόπουλος εξήγγειλε μια δική του πολιτική κίνηση. Από εκεί και πέρα ανήκει στην κατηγορία των καλεσμένων από άλλα Κόμματα. Άρα δεν είναι αυτό θέμα δικό μου. Εμένα το θέμα μου είναι η ουσία, το πώς δηλαδή θα αναδιοργανωθεί για να νικήσει η Ν.Δ. – για να έχει και ο ελληνικός λαός επιτέλους και εναλλακτική λύση.

Η ουσία είναι ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να καταθέσει νέα οργανωτική πρόταση, δηλαδή τις αλλαγές του Καταστατικού – τις δικές μου μάλιστα θα σας τις δώσω κιόλας για να δείτε τι λέω – και από την άλλη μεριά η Νέα Δημοκρατία πρέπει να καταθέσει και τις πολιτικές της προτάσεις. Δύο άξονες αναγκαίοι και οι δύο.

Σήμερα ζούμε σε μια καινούρια πραγματικότητα. Οι πολιτικές προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας κατά την άποψή μου πρέπει να είναι προωθημένες. Ποιο είναι το ζητούμενο για τον 21ο αιώνα; Το ζητούμενο για τα πρώτα τουλάχιστον 20 χρόνια αυτού του αιώνα, είναι πως θα μπορέσουμε το φιλελευθερισμό, δηλαδή την πραγματικότητα της κυριαρχίας της αγοράς, τη φιλελεύθερη οικονομία, να την παντρέψουμε με την κοινωνική συνοχή.

Η κοινωνική συνοχή σε αυτό τον τόπο, ιδίως επί κ. Σημίτη, επιδεινώνεται συνεχώς. Απειλείται για πρώτη φορά ουσιαστικά. Μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού βρίσκεται ήδη στο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο. Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να συμβιβαστεί μ’ αυτήν την πραγματικότητα. Χρειάζεται να βρούμε ουσιαστικές πολιτικές οι οποίες να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα. Ριζοσπαστικές πολιτικές.

Χρειάζεται να μιλήσουμε για νέα θέματα, για τη νέα κοινωνική προστασία, για ριζική αλλαγή στην Παιδεία, για την οικολογία, για τη βιοτεχνολογία, για τη βιοηθική. Χρειάζεται να πούμε στους Ελληνες πως θα μπορέσουμε εμείς να αντιμετωπίσουμε την καινούρια πραγματικότητα. Ολα αυτά πρέπει να λεχθούν στο Συνέδριο.

Μια και είμαστε στο θέμα του κ. Αβραμόπουλου. Ακούστηκαν πολλές φορές ότι η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να συνεργαστεί με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά. Πως το αντιλαμβάνεστε εσείς αυτό;

Πολλές φορές έχω πει ότι η άγνοια του εκλογικού νόμου δεν δικαιολογείται. Ο εκλογικός νόμος δεν επιτρέπει συνεργασίες Κομμάτων πριν από τις εκλογές. Οδηγεί δε, σε αυτοδυναμίες, εκτός από ελαχιστότατες εξαιρέσεις. Το ζητούμενο λοιπόν είναι το: η ενίσχυση του Κόμματος μας ώστε να μπορεί να διεκδικήσει αξιόπιστα την εξουσία.

Ωστόσο υπήρχε συνεργασία στις τελευταίες εκλογές με τον Πρόεδρο των Φιλελευθέρων.

Ο Πρόεδρος των Φιλελευθέρων ενετάχθη στις λίστες της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό λέω για μια μεγάλη, ενωμένη Κεντροδεξιά υπό την ομπρέλα της Νέας Δημοκρατίας. Διότι η παράταξη αυτή τη στιγμή πρέπει να εμφανιστεί με το σύνολο των δυνάμεών της, με το σύνολο των προτάσεών της.

Διεκδικούμε -το έχω πει πάρα πολλές φορές- τη θετική ψήφο του ελληνικού λαού. Αυτήν επιθυμούμε. Όχι απλώς την καταψήφιση του ΠΑΣΟΚ.

Να ερμηνεύσω και πέστε μου αν κατάλαβα σωστά. Συνεργασία με τον Αβραμόπουλο μόνο αν ενταχθεί ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία στις λίστες της Νέας Δημοκρατίας.

Δεν γίνεται αλλιώς, αντικειμενικά σας το εξήγησα. Η Δε πρωτοβουλία δεν είναι ανάγκη να είναι μόνο δική του, αλλά και της Ν.Δ. ή και των δύο.

Μένουμε σε αυτό. Λέτε συνεχώς για τον κ. Σουφλιά, τον κ. Μάνο και τον κ. Ανδριανόπουλο αυτό που διερωτώμαι εγώ κι αν θέλετε να μου πείτε, πρωτοβουλίες εσείς ως ένα κορυφαίο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας έχετε αναλάβει προκειμένου να υπάρχει προσέγγιση των δύο πλευρών; Και μιλώ κυρίως για τον κ. Σουφλιά.

Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες δεν μπορούν ληφθούν από κανέναν άλλον παρά μόνο από την ηγεσία του Κόμματος.

Είστε αισιόδοξη ότι θα βρεθεί φόρμουλα επιστροφής;

Είμαι φύσει αισιόδοξη.

Θεωρείτε τον εαυτό σας Νο 2 στο Κόμμα, στη Νέα Δημοκρατία;

Εχω πει πάρα πολλές φορές ότι δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις στη Νέα Δημοκρατία. Μας κρίνει ο λαός, τον καθένα για το τι προσφέρει στον κοινό αγώνα.

Μιλάτε πολλές φορές για θετική ψήφο του ελληνικού λαού και αυτό μου είπατε μόλις τώρα. Πιστεύετε ότι με την πολιτική που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία αυτή την ώρα με μια σειρά κινήσεων που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα, είναι κοντά στο να πετύχει αυτό το στόχο ή περιμένετε ακόμη και τώρα πότε θα βαρεθεί το ΠΑΣΟΚ να κυβερνά, ή θα βαρεθεί ο κόσμος να ψηφίζει το ΠΑΣΟΚ και να ψηφίσει επιτέλους τη Νέα Δημοκρατία;

Πιστεύω ότι τα μεγαλύτερα λάθη που έχουμε κάνει ήταν η περίφημη πολιτική του «ώριμου φρούτου». Δεν υπάρχουν ώριμα φρούτα στην πολιτική. Στην πολιτική ό,τι κερδίσεις το κερδίζεις με μάχες. Το κερδίζεις με αξιοπιστία, το κερδίζεις με ουσιαστική προοπτική σοβαρής, υπεύθυνης, εναλλακτικής λύσης.

Έχουμε λοιπόν χρέος να κάνουμε σκληρότατη κριτική στο ΠΑΣΟΚ, ένα ΠΑΣΟΚ για το οποίο είμαστε βέβαιοι -ή τουλάχιστον εγώ είμαι βέβαιη- ότι ό,τι είχε να δώσει το έχει δώσει. Είναι ένα Κόμμα το οποίο σήμερα πλέον δεν έχει τη δυνατότητα να προσφέρει τίποτα περαιτέρω. Έχουμε μια κουρασμένη κυβέρνηση και τα αποτελέσματά της τα βιώνει ο ελληνικός λαός. Το παραδέχονται σχεδόν ούτως ή άλλως οι ίδιοι επισήμως ή ανεπισήμως.

Εμείς έχουμε υποχρέωση από την άλλη μεριά να προσφέρουμε εκτός από την κριτική, τη δική μας εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Μια πρόταση, η οποία θα πείσει τον ελληνικό λαό ότι, με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τα προβλήματά του θα αντιμετωπισθούν ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε μια νέα κυβέρνηση ξεκούραστη, με ιδέες και με όραμα για τον τόπο.

Η Νέα Δημοκρατία αντέχει έχει άλλη εκλογική ήττα κατά τη γνώμη σας;

Αυτό πλέον είναι σε επίπεδο φιλοσοφίας. Το τελευταίο πράγμα στο οποίο θα ήθελα να μπω είναι μια λογική ήττας!

Είδαμε κάποια δημοσιεύματα, πολύ πρόσφατα ότι ο Καραμανλής κάνει συμφωνία με την Ντόρα αν κερδιθούν οι εκλογές πάει καλά, αν χαθούν η Ντόρα θα είναι εκείνη που θα αναλάβει την ηγεσία του Κόμματος. Πως τα διαβάσατε αυτά τα δημοσιεύματα εσείς;

Εχω πολλές φορές απαντήσει ότι είναι εξαιρετικά μειωτικό τόσο για τον κ. Καραμανλή όσο και για μένα να γράφονται τέτοιου είδους πράγματα. Θα ήταν τουλάχιστον γελοίο να πιστέψει κανείς ότι δύο άνθρωποι σαν κι εμάς μπήκαμε σε τέτοιου είδους λογικές. Με τον κ. Καραμανλή διαφωνούμε σε ορισμένα πράγματα, μας ενώνει όμως μια κοινή επιθυμία. Μια επιθυμία για νίκη της Ν.Δ..

Φοβάστε ότι στο Συνέδριο θα είστε μόνη; Είδαμε δημοσιεύματα πάλι πρόσφατα για τους συνέδρους, τους διανέμουν 98% πρόσκεινται στον Καραμανλή, 2% στη Ντόρα. Φοβάστε ότι υπάρχει μια τέτοια λογική αποκλεισμού;

Αυτοί που δίνουν τέτοιου είδους δημοσιεύματα και κολλάνε τέτοιου είδους ταμπέλες στους συνέδρους, είναι αυτοί που έχουν κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στη Νέα Δημοκρατία. Και αυτό γιατί κάνουν τέτοιου είδους διαχωρισμούς και πιστεύουν ότι δίνοντας τέτοιου είδους πληροφορίες, προσφέρουν υπηρεσίες στη Νέα Δημοκρατία.

Για μένα οι σύνεδροι δεν έχουν ταμπέλες. Οι σύνεδροι προσέρχονται προβληματισμένοι και αποφασισμένοι να κάνουν το σωστό: να επιλέξουν εκείνες τις προτάσεις οι οποίες θα είναι οι πιο αποτελεσματικές για τη σωστή λειτουργία της Νέας Δημοκρατίας.

Πρέπει άλλωστε να καταθέσουν οι ίδιοι τις προτάσεις τους, τους προβληματισμούς, τις σκέψεις τους για να προχωρήσουμε σε ένα ουσιαστικό διάλογο. Αυτό είναι το ζητούμενο από το Συνέδριο.

Αλλά, δυστυχώς, από τέτοιου είδους νοοτροπίες και από τέτοιου είδους αντιλήψεις, οι οποίες ενίοτε κυριαρχούν σ’ αυτό το οποίο έχω ονομάσει παλαιότερα «κομματική νομενκλατούρα», θα χρειαστεί χρόνος για να απαλλαγούμε.

Εσείς πως προσέρχεστε στο Συνέδριο ως πολιτικό πρόσωπο; Φοβάστε ότι θα υπάρξουν από τη μία πλευρά η Ντόρα, από την άλλη πλευρά τα κορυφαία και ιστορικά στελέχη του Κόμματος; Φοβάστε μια τέτοια λογική που μπορεί να επικρατήσει στο Συνέδριο;

Δεν φοβάμαι καμία τέτοια λογική. Εγώ ανήκω στην κατηγορία εκείνων οι οποίοι έχουν δώσει πολλές μάχες για τις ιδέες τους και σε περιόδους πολύ πιο δύσκολες. Θεωρώ ότι στην πολιτική προσφέρεις όταν καταθέτεις προτάσεις, όταν είσαι εποικοδομητικός.

Βλέποντας πίσω, πρέπει να σας πω ότι με ιδιαίτερη χαρά βλέπω, έστω με καθυστέρηση τριών ετών, πάρα πολλές απ’ αυτές τις σκέψεις, τις προτάσεις, τις αλλαγές τις οποίες είχα προτείνει στη Συνδιάσκεψη του 1998 σήμερα τις συμμερίζονται οι περισσότεροι και ότι πολλές φορές υποχωρούν πιο πέρα απ’ αυτές.

Νιώθει κανείς έτσι ότι έκανε το σωστό ακόμη και σε εποχή που δεν είχε γίνει κατανοητός.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Και εγώ ευχαριστώ..