Συνέντευξη στον Κώστα Παπανικολάου

Κ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Θα συζητήσουμε με την κα Ντόρα Μπακογιάννη την υποψήφια δήμαρχο Αθηνών, η οποία είναι ήδη στην γραμμή του ΑΝΤΕΝΑ και την ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι’ αυτό. Κυρία Μπακογιάννη καλή σας ημέρα.

ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Καλή σας ημέρα κύριε Παπανικολάου.

Κ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ξέρετε μοιραία με έναν υποψήφιο δήμαρχο, παρ’ ότι είστε γνωστή ως πολιτική προσωπικότητα ευρύτερη, πρέπει να συζητάει κανείς δημοτικά θέματα όταν επίκειται οι δημοτικές εκλογές. Δεν μπορεί όμως κανείς να μην αρχίσει από αυτό. Από την τρομολαγνεία των τελευταίων μηνών, την υπερβολική παρουσίαση από τα μέσα και κατά υπερβολικό τρόπο και να φτάσει σε αυτή την σημερινή δήλωση που εμένα με έχει προβληματίσει, του κυρίου Βαλυράκη, που υπάρχει σήμερα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ότι η ΕΥΠ, συγκεκριμένα επί λέξει λέει: «Ο αποπροσανατολισμός των διωκτικών αρχών ακόμα και από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών η οποία διοχέτευε πλαστά έγγραφα, ήταν κατά τον κ. Βαλυράκη, ο λόγος που επί 27 χρόνια δεν κατέστη δυνατή η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη».

Και αναρωτιέμαι σαν απλός πολίτης, εσείς που έχετε διατελέσει και σε κυβερνητικές θέσεις, θα το ξέρετε περισσότερο, πως γίνεται ένας υπουργός της κυβέρνησης, που είναι και σήμερα κυβέρνηση, να το λέει αυτό το πράγμα και να μην οδηγεί τις αρχές στα πρόσωπα εκείνα της ΕΥΠ τα οποία υποτίθεται ότι άφηναν στο απυρόβλητο την 17 Νοέμβρη;

ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Εγώ κύριε Παπανικολάου πρέπει να σας πω ότι παρακολουθώ ενίοτε με οργή διάφορα από αυτά τα οποία ακούγονται κατά διαστήματα και πιστεύω ότι στο θέμα της τρομοκρατίας πρέπει να υπάρξει πολύ περισσότερη σοβαρότητα από αυτή η οποία επιδεικνύεται. Και το λεω αυτό προς πολλές κατευθύνσεις.

Εάν ένας κοινοβουλευτικός άντρας έχει στοιχεία γι΄ αυτά τα οποία λέει, το πρώτο πράγμα που έχει υποχρέωση να κάνει είναι να τα καταθέσει αυτά τα στοιχεία κύριε Παπανικολάου. Η ιστορία ότι μπορεί κανένας να βγαίνει στα κανάλια ή να δίνει συνεντεύξεις και να διατυπώνει εκεί τους ισχυρισμούς του δεν μπορεί να γίνει από έναν υπεύθυνο άνθρωπο αποδεκτή. Εάν πράγματι έχει τέτοια στοιχεία ο κ. Βαλυράκης, να βγει να το πει. Και να βγει να πει ποιοι ήταν εκείνη την εποχή στην ΕΥΠ, ποιοι ήταν αυτοί οι οποίοι αποπροσανατόλιζαν τον κ. Βαλυράκη ως Υπουργό Δημόσιας Τάξης, που τέλος πάντων εκείνος επιμερίζει τις ευθύνες;

Αλλά φοβάμαι ότι πάρα πολλά λέγονται στην φάση αυτή είτε για λόγους δικαιολόγησης, είτε για άλλους λόγους, είτε για λόγους τηλεθέασης. Σε κάθε περίπτωση στον βωμό της AGΒ, θυσιάζουμε την σοβαρότητα της Ελληνικής δημοκρατίας.

Κ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Βλέπετε εσείς τον κίνδυνο που, τουλάχιστον εγώ βλέπω αλλά πολλοί άλλοι συζητώντας ότι σε λίγο η τρομοκρατία θα μας γίνει μια οικεία και καθημερινή υπόθεση, έτσι που πάμε; Και θα λέμε: α, εντάξει τρομοκρατία, τίποτα το σημαντικό, ότι είναι τα άλλα είναι και τούτη.

ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα ακριβώς αυτό είναι η μεγάλη ανησυχία. Και η τρομοκρατία δεν είναι μία συνήθης υπόθεση. Από την τρομοκρατία υπάρχουν νεκροί, υπάρχει η τεράστια ζημιά την οποία υπέστη η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, πέραν της οικονομικής ζημιάς – και θέλω να την τονίσω την οικονομική ζημιά – γιατί, για να το πω ξεκάθαρα, πάρα πολλές επιχειρήσεις δεν ήρθαν στην Ελλάδα με αιτία την τρομοκρατία και δεν δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας, και δεν δούλεψε κόσμος και τα λοιπά.

Λοιπόν κάποτε, επειδή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και με την σοβαρότητα που της πρέπει.

Κ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ας αφήσουμε λοιπόν και εμείς αυτό το θέμα προς το παρόν. Ας ελπίζουμε ότι η δικαστική διερεύνηση κάτι θα μας δώσει περισσότερο και ας έρθουμε στα δημοτικά, ας έρθουμε στην Αθήνα στην πόλη που ταλαιπωρεί τους πολίτες τους. Στην πόλη που πολίτες και οργάνωση πόλης μαζί συνεργούν στο να γίνεται δύσκολη η ζωή όλων μας.

Αναρωτιέμαι, ένα πολιτικό στέλεχος που έχει μια σίγουρη πολιτική σταδιοδρομία γιατί να ανακατευτεί με αυτή την πόλη, την όμορφη μεν, αλλά τέρας πολλές φορές, για τους κατοίκους της; Τι ελπίζει ότι μπορεί να κάνει;

ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακριβώς γι’ αυτό. Διότι εγώ πιστεύω ότι για έναν άνθρωπο με πολιτική εμπειρία που ξέρει πως λειτουργεί αυτό το κράτος, το να ασχοληθεί με τα προβλήματα αυτής της πόλης, είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Ένα πολύ μεγάλο στοίχημα. Και δεν έχω ψευδαισθήσεις εγώ κύριε Παπανικολάου, ξέρω ότι θα κριθούμε πάρα πολύ αυστηρά στο τέλος της τετραετίας. Θα κριθούμε αυστηρά διότι και οι προσδοκίες είναι μεγάλες.

Αλλά κάποια στιγμή πρέπει κανένας να πάρει στα χέρια του με πολύ δυναμισμό τα προβλήματα της Αθήνας και πρέπει να τα αντιμετωπίσει διότι η Αθήνα είναι μία πόλη την οποία εμείς την αγαπούμε αλλά πρέπει να την ξαναγαπήσουν οι κάτοικοι της.

Η Αθήνα είναι μια πόλη αφιλόξενη. Η Αθήνα είναι μια πόλη που διώχνει. Η Αθήνα είναι μια πόλη που όταν χθες αποφάσισε το Υπουργείο Μεταφορών να κλείσει το κέντρο της Αθήνας, υπήρξαν άνθρωποι που η ζωή τους έγινε ποδήλατο. Όχι δεν πήραν ποδήλατο για να περπατήσουν στο κέντρο, αλλά ταλαιπωρήθηκαν επί δύο ώρες όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε. Διότι δεν υπάρχει η σχετική προετοιμασία.

Η Αθήνα είναι μια πόλη που για τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι μια πόλη που έχει κρεμάσει ταμπέλα και λεει : «Μην αγγίζετε, μην μπαίνετε, δεν υπάρχετε για εμάς».

Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι δυνατόν η πρωτεύουσα της Ελλάδος να μην έχει προδιαγραφές για το σύνολο των δημοτών της και το σύνολο των πολιτών της. Και μιλάμε για τον μισό Ελληνικό λαό ο οποίος βιώνει αυτή την πόλη με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

Κ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Να έχει προδιαγραφές. Και χθες παρουσιάσατε ένα πρόγραμμα για τις μεταφορές και ένα πρόγραμμα για τα πάρκινγκ που ταλαιπωρούν ιδιαιτέρως την Αθήνα, και το ερώτημα είναι πιστεύετε πως οι Αθηναίοι αυτοί οι οποίοι έχουν τις ιδιοκτησίες, αυτοί οι οποίοι έχουν τον λόγο, θα στέρξουν να υλοποιήσουν αυτά τα προγράμματα ή θα πουν εγώ θέλω να κάνω εκεί ένα οικοδόμημα το οποίο θα μου αποφέρει πολύ περισσότερα από ένα πάρκινγκ;

ΝΤ.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πρώτα απ’ όλα οικονομικά το πάρκινγκ αποφέρει πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη, αυτή την στιγμή, επένδυση. Δηλαδή το πάρκινγκ είναι μια επένδυση η οποία μετά βεβαιότητας είναι σίγουρη. Και το λεω αυτό, όσο περίεργο και αν ακούγεται, αλλά όποιος έχει πάρκινγκ σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να είναι βέβαιος ότι η ιδιοκτησία του έχει αξία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δηλαδή από πλευράς οικονομικής επένδυσης. Με το να έχετε ένα διαμέρισμα σήμερα στην Αθήνα θα σας αποφέρει πολύ λιγότερα απ’ ότι αν έχετε ένα πάρκινγκ.

Αλλά δεύτερον, ο λόγος ο δικός μας, ο στόχος ο δικός μας είναι να δημιουργηθούν τα πάρκινγκ της γειτονιάς. Δηλαδή για τους μόνιμους κατοίκους, κάτω από τις πλατείες της Αθήνας – δεν μπορούμε να πάμε στον αέρα πλέον στην Αθήνα – πρέπει να πάμε κάτω, να δημιουργήσουμε θέσεις πάρκινγκ.

Είναι φοβερό ξέρετε κύριε Παπανικολάου, η ταλαιπωρία των ανθρώπων είναι απίστευτη. Αν δείτε τις μελέτες που είδα εγώ, οι οποίες μετράνε τις χαμένες εργατοώρες, την ψυχική επιβάρυνση την οποία έχει όποιος αποφασίζει να πάει με το αυτοκίνητο του κάπου, είναι απίστευτο. Εγώ δεν λεω ότι ο δήμος μπορεί να το λύσει όλο και θέλω να είμαι πολύ ξεκάθαρη σε αυτό, διότι ο αριθμός των αυτοκινήτων πολλαπλασιάζεται και μοιραία οι θέσεις που μπορούμε να δημιουργήσουμε δεν μπορεί να είναι ανάλογες του αριθμού των αυτοκινήτων.

Θα πρέπει βεβαίως να μπούμε σε λογικές όπου θα χρησιμοποιήσουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει κατ’ αρχήν να υπάρχει υποδομή. Τόσα χρόνια με το ΥΠΕΧΩΔΕ ερχόμαστε και ξαναερχόμαστε στην Βουλή για να τους πούμε ότι όταν δεν έχετε θέσεις πάρκινγκ δίπλα στο ΜΕΤΡΟ πως θα αφήσει κάποιος το αυτοκίνητο του στο ΜΕΤΡΟ για να μπορέσει να μπει μέσα στην Αθήνα με το ΜΕΤΡΟ;

Δηλαδή αυτά δείχνουν ότι δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει πρόγραμμα. Πρέπει όμως να μπούμε στην λογική του προγράμματος και του σχεδίου σε αυτή την πόλη κάποτε, και στην χώρα μας κάποτε, γιατί αυτό δεν ισχύει μόνο για την Αθήνα, ισχύει γενικώς, όπου πρώτα χτίζουμε μετά αποφασίζουμε ότι έπρεπε να χτίσουμε διαφορετικά, μετά ξαναγκρεμίζουμε.

Πάρτε την Διονυσίου Αρεοπαγίτου τώρα. Ακριβώς από κάτω, το γραφείο μου είναι εδώ πέρα, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου όταν έγινε δεν έλαβε υπ’ όψιν της τις ανάγκες που θα έχουμε ας πούμε αύριο στην Ολυμπιάδα. Είναι ένα έργο το οποίο έχει τελειώσει, 4 μήνες; Ήρθε ο πρωθυπουργός, ήρθε ο δήμαρχος, ήρθαν οι υπουργοί, το έδειξαν οι τηλεοράσεις, τι ωραία τι καλά, τελείωσε η Διονυσίου Αρεοπαγίτου και ακόμα δεν έχει φώτα, κύριε Παπανικολάου.

Δηλαδή η αντίληψη των ημιτελών έργων πρέπει κάποτε να εκλείψει σ’ αυτό τον τόπο.

Κ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Έχετε δώσει την αίσθηση μέσα από τις παρατηρήσεις σας, τα προγράμματα σας που εξαγγέλλετε και τις ομιλίες σας κυρία Μπακογιάννη, ότι έχετε κάνει μια μελέτη του προβλήματος που πάτε να αναλάβετε και ότι έχετε κάποιες συγκεκριμένες απόψεις για το πώς θα το επιλύσετε.

Το ερώτημα είναι, είχατε τα απαιτούμενα στοιχεία; Δηλαδή έχετε πράγματι – και αυτό το λεω για να το ακούσει ο πολίτης ο οποίος σκέφτεται: «ωραία, η κυρία Μπακογιάννη είναι πολιτικό στέλεχος, αλλά δεν σημαίνει ότι και σαν δήμαρχος μπορεί να δώσει λύσεις σε πράγματα που χρονίζουν». Έχετε την ετοιμότητα από την πρώτη ημέρα που θα αναλάβετε την δημαρχία, να βάλετε μπροστά κάποιες διαδικασίες; Έχετε σκεφτεί ακριβώς τι θα κάνετε;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως. Δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά κύριε Παπανικολάου. Δουλέψαμε 5 μήνες, δουλέψαμε επιτελικά, δουλέψαμε αθόρυβα. Ο στόχος ο δικός μας δεν ήτανε να βγούμε με μεγάλα λόγια και πολλά «θα». Διότι ο κόσμος έχει κουραστεί από μεγάλα λόγια. Και ξέρουνε, οι δημότες μας ξέρουν πάρα πολύ καλά το μέγεθος των προβλημάτων.

Γι’ αυτό έχουμε βάλει ένα σχέδιο μπροστά το οποίο έχει τις διεκδικήσεις του Δήμου σε επίπεδο αρμοδιοτήτων και πόρων, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε, π.χ. το Πεδίο του Άρεως, το πράσινο, πως μπορεί αυτό ορθολογικά να λειτουργήσει. Ξέρουμε τι μπορεί να γίνει με αυτοχρηματοδότηση, τι μπορεί να γίνει με επιδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση κτλ. Τα προγράμματα για την κοινωνική αλληλεγγύη και τη κοινωνική συνοχή που για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικά.

Η Αθήνα έχει χάσει τη κοινωνική της συνοχή, όσο σκληρό και αν είναι αυτό το οποίο λέω, αλλά είναι αλήθεια. Είμαστε μια πόλη δύο ταχυτήτων πλέον. Υπάρχουν οι προνομιούχοι και οι μη προνομιούχοι. Και θα πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε ένας πολιτισμένος αν θέλετε λαός, επιτέλους, απευθυνόμενοι ακριβώς στους ανθρώπους που έχουν περισσότερη ανάγκη από τους άλλους. Είναι πολλά, είναι σύνθετες οι δράσεις. Εγώ ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι έχουμε κανένα μαγικό ραβδί. Αλλά δεσμεύτηκα ότι θα δουλέψουμε πάρα πολύ σκληρά. Και πιστεύω ότι μπορούμε να συνδυάσουμε την ευαισθησία με την αποτελεσματικότητα. Το πιστεύω και γι’ αυτό και το παλεύω.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Είχατε πάει πρόσφατα στην Ευρώπη και γράφτηκε ότι προσπαθήσατε να βρείτε πηγές χρηματοδότησης για τα έργα στην Αθήνα. Ανακαλύψατε κάτι; Δηλαδή είδατε ότι η Ευρώπη μπορεί να συμβάλλει σε κάτι για τη βελτίωση της ζωής στην Αθήνα;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως η Ευρώπη μπορεί να συμβάλλει, θα σας πω. Κατ’ αρχήν βεβαίως τα προγράμματα των υποδομών απαιτούν τη συνεργασία Κυβέρνησης, Δήμου, Ευρώπης. Δηλαδή πρέπει να περάσουν μέσα από τις κυβερνητικές διαδικασίες. Εκεί πιστεύω ότι θα ευαισθητοποιηθούν ιδιαίτερα το 2003 που θα υπάρξει αναθεώρηση των ποσών για τα έργα, και όπου υπάρχουν έργα που δεν έχουν απορροφήσεις και που δεν μπορούν να προχωρήσουνε, να υπάρξει μία ανακατανομή τέτοια η οποία να μας επιτρέψει τη συμμετοχή του Δήμου, ο οποίος μέχρι τώρα πρέπει να σας πω έχει μηδενική συμμετοχή στα έργα τα Ευρωπαϊκά.

Δεύτερον, υπάρχουν δράσεις οι οποίες είναι δράσεις που μπορεί απ’ ευθείας ο Δήμος να τις διεκδικήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως π.χ. αυτό το οποίο λέγαμε για τα οικολογικά λεωφορεία, για προγράμματα ένταξης μεταναστών, για προγράμματα για άτομα με ειδικές ανάγκες, που αυτά είναι προγράμματα που δεν είναι μεγάλα, δεν είναι μεγάλες οι χρηματοδοτήσεις, αλλά μπορούν να δράσουν πιλοτικά ώστε να λειτουργήσουν από εκεί και πέρα πιο αποτελεσματικά στο μέλλον.

Έχουμε σκοπό να μην χάσουμε καμία ευκαιρία κύριε Παπανικολάου.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Πιστεύετε όμως ότι θα σας αφήσουν να προωθήσετε τις ευκαιρίες ή θα το δει η Κυβέρνηση αντιπολιτευτικά, «γιατί να αφήσω τη Ντόρα τη Μπακογιάννη να φανεί ότι πέτυχε σαν Δήμαρχος»;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή ο στόχος της Αθήνας ενώνει. Όλοι ξέρουμε ότι θα κριθούμε πολύ αυστηρά. Όλοι ξέρουμε ότι δισεκατομμύρια μάτια θα στραφούν προς τη πόλη μας και θέλουμε στο πρόσωπο της Αθήνας να κάνουμε την Ελλάδα περήφανη. Αυτός είναι ο στόχος. Και νομίζω ότι θα επικρατήσει αυτή η λογική έναντι της όποιας μικροκομματικής η οποία μπορεί να παρουσιάζεται κατά διαστήματα, αλλά είναι ξεπερασμένη λογική.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ο λαός από την άλλη πλευρά πιστεύετε ότι θα συνεργαστεί; Γιατί ο Έλληνας εύκολα πετάει το σκουπίδι του στο δρόμο από το αυτοκίνητο, εύκολα παίρνει το αυτοκίνητο όταν δεν πρέπει να το πάρει, μέσα σε ένα κομφούζιο, και δέχεται ακόμα και να ταλαιπωρηθεί αλλά να φτάσει στη πόρτα που θέλει. Πιστεύετε ότι αυτή η νοοτροπία υπάρχουν τρόποι να αλλάξει;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Με πάρα πολύ δουλειά, με πάρα πολύ προσπάθεια, με συγκεκριμένη ενημερωτική καμπάνια. Εγώ πιστεύω στον Έλληνα κύριε Παπανικολάου. Έχω ακούσει πάρα πολλά, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε βολεψάκηδες, ότι είμαστε καλοπερασάκηδες, ότι σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Πρέπει να σας πω ότι η δικιά μου εμπειρία λέει ότι οποτεδήποτε εμπνευστούμε εμείς οι Έλληνες για κάποιο μεγαλύτερο στόχο, από την ώρα που θα υπάρξει το κέφι, το μεράκι, και από την ώρα που θα δουν ότι και από τη δικιά μας μεριά, δηλαδή τη μεριά της εξουσίας με όποια μορφή υπάρχει αυτή, γίνεται τεράστια προσπάθεια, υπάρχει συμμετοχή.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Να έρθουμε σε ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα. Δημοτική Αστυνομία. Ένα όργανο το οποίο στην ουσία δεν υπάρχει, δεν λειτουργεί, δεν έχει αρμοδιότητες, δεν έχει προσωπικό, δεν το βλέπεις εκεί που θέλεις, το βλέπεις μόνο όταν χρειάζεται να κόψει κάποια πρόστιμα. Αυτό πως μπορεί να αναμορφωθεί;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Με μία συμφωνία την οποία έχουμε κάνει και με τον κύριο Σκανδαλίδη και τον κύριο Χρυσοχοϊδη με τους οποίους έχω αναλυτικά συζητήσει το θέμα. Ο Δήμος της Αθήνας πρέπει να προσλάβει 700 αστυνομικούς, άνδρες και γυναίκες, εκπαιδευμένους. Δηλαδή να εκπαιδευτούν αυτοί μετά την πρόσληψή τους για 6 μήνες, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν με βάση τις αρμοδιότητες που το Προεδρικό Διάταγμα τους δίνει.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, η Ελληνική Αστυνομία έχει να επιτελέσει ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο και είναι εξαιρετικά βεβαρημένη. Άρα εν’ όψει των Ολυμπιακών Αγώνων θα επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο. Η Δημοτική Αστυνομία πρέπει να έρθει αρωγός, να μπορεί να εκτελεί τα δικά της καθήκοντα αποτελεσματικά, να υπάρχει ο αστυνομικός της γειτονιάς ο οποίος να δρα προληπτικά, και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, για να εμπεδωθεί και ένα αίσθημα ασφάλειας στον κόσμο. Ένα αίσθημα ασφάλειας το οποίο όσο πάει και μειώνεται κύριε Παπανικολάου.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Προχωρούμε ακάθεκτοι χρονικά προς τις Δημοτικές εκλογές και αναρωτιέμαι κυρία Μπακογιάννη όταν κάποιος σας ρωτήσει, δεν ξέρω αν σας έχουνε ρωτήσει οι απλοί πολίτες, «ωραία εγώ πιστεύω ότι η Ντόρα η Μπακογιάννη θέλει πράγματι να κάνει αυτά που λέει, θέλει μια ανθρώπινη Αθήνα, αλλά και ο Χρήστος ο Παπουτσής θέλει μια Όμορφη Πόλη, και ο Κουβέλης θέλει εκείνο», δεν λέει κανείς ότι δεν θέλει το καλό της Αθήνας…

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Αλίμονο.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ποιο είναι λοιπόν το κριτήριο που θα με κάνει να επιλέξω μεταξύ όλων όσων θέλουν το καλό της Αθήνας;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Η αποτελεσματικότητα κύριε Παπανικολάου. Εγώ πιστεύω τελικώς θα αποφασίσει ο πολίτης να ψηφίσει αυτόν που πιστεύω ότι αυτά που λέει έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να τα κάνει πράξη. Εμείς οι πολιτικοί πια δεν θα κριθούμε από τα λόγια. Έχω προ πολλού αποφασίσει ότι έχει κουραστεί ο κόσμος από λόγια και υποσχέσεις. Γι’ αυτό κι εμείς είμαστε τόσο φειδωλοί σε αυτά.

Αυτό το οποίο λέμε θέλουμε να μπορούμε να το κάνουμε. Και θα σας εξομολογηθώ ότι εγώ, για μένα το θέμα της αξιοπιστίας στη πολιτική είναι κυρίαρχο θέμα. Προτιμώ να πω λιγότερα, αλλά να μπορώ αύριο το πρωί να τα υλοποιήσω και να μην βρεθεί ένας άνθρωπος ο οποίος θα μου πει, μπορεί κάποια από αυτά για λόγους υπεράνω των δυνάμεών μου να μην μπορούμε να τα πετύχουμε, αλλά θέλω να ξέρουν όλοι ότι ο αγώνας που θα γίνει θα είναι ένα πολύ σκληρός αγώνας και η δουλειά που θα υπάρξει θα είναι πολύ μεγάλη για να το πετύχουμε τελικά.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ο αγώνας για να πετύχει το πρόγραμμά σας σίγουρα θα είναι σκληρός, αλλά θα είναι επίσης φαντάζομαι σκληρός, κι εγώ δεν πιστεύω αυτό που λένε πολλοί ότι είναι ένας περίπατος λόγω πολιτικής συγκυρίας, λόγω του ότι η Νέα Δημοκρατία έχει περισσότερες συμπάθειες στην Α’ Αθηνών, φοβούμαι μήπως οι πολίτες επαναπαυτούν. Εσείς το φοβόσαστε αυτό; Μήπως οι πολίτες πουν «ε, η Ντόρα έχει βγει από τον πρώτο γύρο, τι να κάνουμε δηλαδή; είναι ανάγκη να πάμε να ψηφίσουμε;»

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Όχι δεν νομίζω. Όλοι ξέρουνε ότι αυτό δεν έχει βάση. Το εκλογικό σώμα της Αθήνας είναι πολύ συγκεκριμένο και έχει πάρα πολύ αλλάξει. Οι δυνάμεις των κομμάτων είναι επίσης γνωστές, 43% είναι η δύναμη της Νέας Δημοκρατίας στην Αθήνα.

Άρα, εμάς ο στόχος μας είναι να απευθυνθούμε στον κάθε Αθηναίο και στην κάθε Αθηναία, και να τους πούμε πολύ απλά ότι χρειαζόμαστε την κάθε μία ψήφο. Χρειαζόμαστε τη δικιά τους συμμετοχή και στήριξη. Κανένα πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί, καμία πραγματικότητα δεν μπορεί να αλλάξει, εάν οι ίδιοι οι Αθηναίοι, πρώτον με την ψήφο τους, δηλαδή με τη συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία, και δεύτερον με την ενεργό συμμετοχή τους, δεν στηρίξουν αυτή τη προσπάθεια. Από κοινού θα το κάνουμε.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Και αυτό το μετά θα ήθελα να δούμε. Πιστεύετε ότι μπορείτε να εμπνεύσετε εθελοντισμό, ότι μπορούν οι Αθηναίοι να αναλάβουν τα πράγματα που μπορούν να κάνουν στη γειτονιά τους, στο δρόμο τους;

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Παπανικολάου εγώ είμαι πολλά χρόνια στη πολιτική ήδη πρέπει να πω. Καμιά φορά το σκέφτομαι και συνειδητοποιώ ότι είναι όντως πάρα πολλά. Έχω περπατήσει τις γειτονιές της Αθήνας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τη γειτονιά τους. Το ενδιαφέρον τους. Επιθυμούν να έχουν ενεργό συμμετοχή. Δεν είναι αλήθεια, είναι μύθος ότι τους Έλληνες δεν τους ενδιαφέρει παρά μόνο ο εαυτός τους. Και σας το λέω διότι περπάτησα, άκουσα τις προτάσεις τους, τις ιδέες τους, το πώς θέλουν να συμμετέχουν σε αυτή τη προσπάθεια. Δουλειά δικιά μας είναι να μπορέσουμε να το οργανώσουμε αυτό το συναίσθημα ώστε να μεταφραστεί σε αποτελεσματική πολιτική δράση. Κοινωνική δράση για να ακριβολογώ.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κυρία Μπακογιάννη νομίζω ότι αρκετά κατάλαβαν οι πολίτες, θα έχουμε και άλλη ευκαιρία να τα πούμε μέχρι τις εκλογές. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Να είστε καλά, σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Καλή σας μέρα.