Συνέντευξη Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα “Αδέσμευτος Τύπος” και στην δημοσιογράφο Νίκη Ζορμπά.
* Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, 1,5 μήνα πριν, δίνατε τη μάχη του σταυρού για τη Δημοκρατική Συμμαχία. Τώρα, για τη Ν.Δ. Μεγάλη αλλαγή για τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Πώς νιώθετε;
«Ήσυχη με τη συνείδησή μου πως έπραξα το σωστό. Ξέρετε, όταν η πατρίδα κινδυνεύει, οι προσωπικές επιδιώξεις και αναστολές μπαίνουν στην άκρη. Νιώθω πως ηθικά έκανα αυτό που έπρεπε για να συμβάλλω με τις δυνάμεις τις δικές μου και της Συμμαχίας στην παραμονή της χώρας μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να κάνεις ένα τέτοιο βήμα, όμως σε τέτοιες έκτακτες καταστάσεις οφείλεις να λειτουργείς πρώτα και πάνω απ’ όλα εθνικά. Και χαίρομαι, γιατί βλέπω πως το φιλοευρωπαϊκό μέτωπο που εκφράζει η Νέα Δημοκρατία, με τη βοήθεια των στελεχών και του κόσμου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, έχει αποκτήσει έναν καθαρό αέρα νίκης».
* Στη Ν.Δ. ήρθατε για να μείνετε ή συνάψατε ένα αναγκαστικό συμφωνητικό προεκλογικής συμβίωσης, το οποίο θα αναθεωρήσετε από τη Δευτέρα;
«Δεν μπήκα σε αυτή τη λογική. Εδώ, αυτό που προείχε, ήταν να προχωρήσουμε γρήγορα τη συνεργασία για να ανοίξει ο δρόμος της προσέγγισης και με άλλες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του τόπου. Άλλωστε, για να λέμε τα πράγματα ξεκάθαρα, δεν πήγα και κάπου που είμαι ξένη. Γνωρίζετε πολύ καλά τους αγώνες και τις μάχες που έχω δώσει μέσα στη Νέα Δημοκρατία και τους ισχυρούς δεσμούς που έχω για χρόνια δημιουργήσει με του φίλους και τους οπαδούς της παράταξης. Αυτό που προέχει σήμερα, όμως, είναι η νίκη της Νέας Δημοκρατίας, η οποία, όπως διαμορφώθηκαν οι συνθήκες, θα είναι μια καθαρή νίκη της προόδου και της Ευρώπης, απέναντι στην επιστροφή στο χθες και τον απομονωτισμό. Θα σας έλεγα δε, ότι και την επόμενη μέρα, όλες αυτές οι συζητήσεις με παραπολιτικό άρωμα θα φαντάζουν υπερβολικές πολυτέλειες. Για τους πολλούς επόμενους μήνες, το ζητούμενο από την πολιτική ηγεσία θα είναι να προτάσσει τη σωτηρία της Ελλάδας και όχι τις μικροκομματικές ισορροπίες, που δεν ενδιαφέρουν, σχεδόν καθόλου, τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών».
* Επαναδιαπραγμάτευση: Ποιοι είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι;
«Κοιτάξτε, για να είμαστε ακριβείς και ειλικρινείς σε ό,τι λέμε και για να μη λέμε πράγματα που δεν γίνονται, θα πρέπει να πούμε την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι απλή. Η Ευρώπη αλλάζει και οι συγκυρίες (Ισπανία, Κύπρος, κ.ά.), μας δίνουν την ευκαιρία σήμερα να διαπραγματευθούμε σε άλλη βάση τον τρόπο και τον χρόνο επίτευξης των στόχων της Σύμβασης. Σήμερα και ευτυχώς, η Ν.Δ. το κατάφερε αυτό μέσα από το ΕΛΚ, έπεισε τους εταίρους μας ότι χρειάζεται να αλλάξουν οι πολιτικές, προσανατολιζόμενοι στη δημιουργία ανάπτυξης και όχι άλλης ύφεσης. Κι αυτό περνά μέσα από την αποδέσμευση κονδυλίων του ΕΣΠΑ, την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς και την επανεκκίνηση των έργων υποδομής όπως είναι οι συγχρηματοδοτούμενοι μεγάλοι οδικοί άξονες, που μπορεί να προσδώσει 1,5% ΑΕΠ επιπλέον και μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτά είναι πράγματα που μπορούν να γίνουν άμεσα αν δουλέψεις με σχέδιο και συγκεκριμένη στόχευση. Και η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και οι συμμαχίες της στην Ευρώπη μπορούν να το πετύχουν».
* Στο φαινόμενο «ΣΥΡΙΖΑ» τι σας θορυβεί περισσότερο; Ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» , οι μαξιμαλιστικοί στόχοι ή το χαλασμένο τηλέφωνο των 12 συνιστωσών του;
«Οι αντιφάσεις και ο ανεύθυνος εξτρεμισμός που εκπέμπει στα πιο κρίσιμα θέματα. Το γεγονός πως οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή και στη διεθνή απομόνωση με αυτά τα παλαβά που λένε, ενώ, παράλληλα, καθημερινά αποδεικνύουν πως οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Έχουν παντελή άγνοια και ρισκάρουν με το μέλλον της χώρας. Θα καταγγείλουν μονομερώς το Μνημόνιο σού λένε. Και μετά, τι; Με τι λεφτά θα καλύψουν τις υποχρεώσεις της χώρας, από τους μισθούς και τις συντάξεις μέχρι τις διεθνείς υποχρεώσεις; Θα δούμε σού λένε. Είναι σοβαρή πρόταση διακυβέρνησης αυτή; Θα βγάλουμε τη χώρα από το ΝΑΤΟ. Και πώς θα αντιμετωπίσουμε την εξ ανατολών απειλή; Θα το ρισκάρουμε, απαντούν. Με συγχωρείτε, εγώ δεν έχω καμία διάθεση να ρισκάρω με την πατρίδα μου, με την Ελλάδα. Ύστερα, αυτό που προτείνουν είναι μια συρραφή των κειμένων του σκληρού ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80. Εθνικοποιήσεις τραπεζών, επανακρατικοποιήσεις φορέων, όπως του ΟΤΕ, για να βάζουμε μέσο να μας φέρουν γραμμή τηλεφώνου ξανά, μαξιμαλιστικές αντιλήψεις για τη διεθνή θέση της χώρας με εθνικιστικό λαϊκισμό. Κοιτάξτε, ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ποντάρει πάνω στην αγανάκτηση του κόσμου οδηγώντας τη χώρα στη χρεοκοπία. Αυτό είναι καταστροφή, γι’ αυτό και επιμένω πως ο μόνος δρόμος για την αποφυγή των κινδύνων είναι η ευρωπαϊκή ομπρέλα και η νίκη της Νέας Δημοκρατίας».
* Το πολιτικό σύστημα καταρρέει, όπερ διαφαίνεται και από την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Μπορεί να διασωθεί; Υπό ποιες προϋποθέσεις;
«Πιστεύω πως βιώνουμε το τέλος μιας εποχής, της επιζήμιας για τον τόπο εποχής του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αλλάζουν πολλά πράγματα και παράλληλα να κλείνουν τον κύκλο τους μια σειρά από καταστάσεις. Γι’ αυτό πιστεύω πως η λύση είναι να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, οι πολιτικοί, το πολιτικό σύστημα, προχωρώντας σε μια σειρά από θεσμικές παρεμβάσεις για τη διαφάνεια του πολιτικού χρήματος, τη μείωση των δαπανών του και τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του κοινοβουλευτισμού. Παράλληλα, όμως, μη ξεχνάτε ποτέ πως η αλήθεια σώζει, γι’ αυτό εύχομαι και ελπίζω πως το μάθημα έγινε πια πάθημα και τώρα όλοι γνωρίζουν πως οι μισές αλήθειες φέρνουν καταστροφές. Είναι επιτακτικό, λοιπόν, να σταματήσει το πολιτικό σύστημα να κρύβεται και να μιλήσει με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα στους πολίτες, αδιαφορώντας για το κόστος ή τη ζημία των λεγομένων του. Να είστε σίγουρη, πως αυτά είναι βήματα που ενδυναμώνουν τη δημοκρατία και απομονώνουν κάθε ακραία και φασιστική φωνή, είτε της άκρας Δεξιάς είτε της άκρας Αριστεράς».
ΔΕ ΘΑ ΑΝΕΧΘΟΥΜΕ ΝΕΟΥΣ ΚΟΛΛΑΔΕΣ
* Μπορεί η Ν.Δ. να κυβερνήσει με έναν ενδυναμωμένο ΣΥΡΙΖΑ στο ρόλο της αντιπολίτευσης;
«Μπορείς να κυβερνήσεις όταν δείξεις από την πρώτη στιγμή ότι είσαι αποφασισμένος να κάνεις πράξη αυτά που πιστεύεις. Χωρίς παλινωδίες και μικροσυμβιβασμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα μειοψηφικό ρεύμα, το οποίο δεν μπορεί να καθορίσει την πορεία της χώρας. Καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Εμείς ξέρουμε πως χρόνο για άλλες αναβολές και καθυστερήσεις στην υλοποίηση των μεταρρυθμιστικών πολιτικών δεν έχουμε και είμαστε αποφασισμένοι με βήμα ταχύ να προχωρήσουμε. Αν, τώρα, νομίζουν στο ΣΥΡΙΖΑ πως είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε αναβίωση των φαινομένων Κολλάδων, Φωτόπουλων, Δεκεμβρίου του 2008 και γενικότερων ασκήσεων επαναστατικής γυμναστικής, πλανώνται πλάνην οικτρά!».
ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΧΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
* Εάν οι εκλογές αναδείξουν τη Ν.Δ. πρώτο κόμμα, ποιο μοντέλο διακυβέρνησης θα πρέπει να προκρίνει;
«Μια κυβέρνηση της ευρύτερης δυνατής στήριξης, με άξονα τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας, που να έχει τα χαρακτηριστικά μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Στόχος η στελέχωση των θέσεων ευθύνης με τους καλύτερους που έχει η χώρα, που θα προωθήσουν με μεγαλύτερη ταχύτητα και αποφασιστικότητα βαθύτερες και ταχύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δομικές αλλαγές στη λειτουργία του κράτους. Χάσαμε ήδη πολύ χρόνο, η αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να συγκρουστεί με το βαθύ ΠΑΣΟΚ, αυτό που τώρα έχει μεταφερθεί στο ΣΥΡΙΖΑ, είχε ως αποτέλεσμα τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, την ανελέητη φοροεπιδρομή και την εξόντωση της μικρής και μεσαίας τάξης των Ελλήνων. Αυτό πρέπει να αλλάξουμε σήμερα και αυτό περνά μέσα από την υλοποίηση μεγάλων και γενναίων μεταρρυθμιστικών πολιτικών. Μόνο έτσι θα μπει ένα τέλος στα άδικα μέτρα και στις οριζόντιες περικοπές. Παράλληλα, με ρεαλισμό και αποφασιστικότητα και μέσα στο πλαίσιο των δεσμεύσεών μας, οφείλουμε να προχωρήσουμε στην αναδιαπραγμάτευση των όρων της Σύμβασης. Και πιστέψτε με, μπορούμε να το κάνουμε σήμερα. Οι συνθήκες μάς ευνοούν. Σοβαρότητα και υπευθυνότητα χρειαζόμαστε».
* Ο αρχηγός του πρώτου κόμματος δικαιούται -σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας- να γίνει πρωθυπουργός;
«Δεν είναι αυτό το πρωτεύον θέμα για τη χώρα. Θα επαναλάβω αυτό που είχα πει πολλές φορές και πριν από την 6η Μαΐου. Ο λαός βγάζει το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο κ.ο.κ. κόμμα. Αναμφίβολα, ο αρχηγός του πρώτου κόμματος έχει και τον πρώτο λόγο, το θέμα της διαπραγμάτευσης όμως μεταξύ των κομμάτων αφορά στην ουσία της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί και δεν πρέπει να χαλάσει για πρόσωπα».